Jerzy Haszczyński: Rok traumy i nienawiści. Palestyńscy liderzy nie potępili Hamasu za 7 października (WIDEO)

Dziesięć dni przed rocznicą bestialskiego ataku, w którym zginęło 1200 Izraelczyków, premier Beniamin Netanjahu wystąpił przed Zgromadzeniem Ogólnym ONZ. Mówił o Iranie, libańskim Hezbollahu i palestyńskim Hamasie, o podziale Bliskiego Wschodu na „przeklętych” (z tą trójką na czele) i „błogosławionych” (sojusznikach i potencjalnych sojusznikach Izraela, zjednoczonych przeciw Iranowi). A także o Palestyńczykach, którzy niby są przeciwnikami Hamasu i reprezentują przed światem sprawy palestyńskie, wygłaszając przemówienia w ONZ. 

Konkretnie o Mahmudzie Abbasie, który wystąpił na tej samej trybunie dzień wcześniej, oficjalnie przedstawiony jako prezydent Państwa Palestyny. I domagał się usunięcia Izraela z ONZ, bo jego zdaniem „nie zasługuje”, by być w tej organizacji, za to, co robi w Strefie Gazy po 7 października zeszłego roku. Wzywał świat do „powstrzymania tej zbrodni, powstrzymania zabijania dzieci i kobiet, wstrzymania ludobójstwa, wstrzymania dostaw broni dla Izraela, wstrzymania tego szaleństwa”.

Czytaj więcej

Społeczeństwo

Zbieranie granatów pod Aszkelonem. Reportaż z południowego Izraela

Wciąż słychać eksplozje, tuż obok armia izraelska podbija strefę Gazy. A tutaj dziesiątki izraelskich wolontariuszy pomagają zbierać owoce, których z powodu wojny nie zebrali gastarbeiterzy z dalekiej Azji i Palestyńczycy.

Kto teraz stoi na czele wypychających Izrael z ONZ? – pytał Netanjahu. – Nie Hamas, lecz Abbas – odpowiedział, przedstawiając go jako szefa władz palestyńskich (a nie prezydenta Państwa Palestyny, powstania takiego izraelski premier nie bierze pod uwagę).  

– To jest człowiek, który twierdzi, że chce pokoju z Izraelem, ale wciąż odmawia potępienia straszliwej masakry z 7 października. I wciąż wypłaca setki milionów terrorystom, którzy zabili Izraelczyków i Amerykanów – mówił Beniamin Netanjahu.

Palestyńczycy, niezależnie od sympatii politycznych, mówią o swoich ofiarach. Publicznie nie potępiają Hamasu

Potępienia nie było. Ze strony Abbasa i innych ważnych polityków palestyńskich z organizacji, dla których Hamas był przez lata przeciwnikiem. Na Zachodnim Brzegu Jordanu, drugim po rządzonej przez Hamas Strefie Gazy terytorium palestyńskim, w tym w Ramallah, stolicy Autonomii Palestyńskiej, złe słowo o palestyńskich terrorystach można usłyszeć tylko szeptem, i to rzadko. 

Palestyńczycy niezależnie od sympatii politycznych mówią i myślą o swoich ofiarach. Izraelczycy też raczej o swoich, ale po stronie izraelskiej krytyka Netanjahu i jego wojny przeciwko terrorystom jest na porządku dziennym. 

Atak Hamasu na Izrael z 7 października 2023 roku

Foto: PAP

Palestyńczycy z Zachodniego Brzegu Jordanu „nie dali sobie szansy na oskarżanie Hamasu”, zaczęli mówić „w Gazie giną palestyńskie dzieci”

Hamas zaatakował Izrael z samego rana. – Ledwie ludzie na Zachodnim Brzegu Jordanu się obudzili, a Izrael już zaczął odwet, naloty były tak intensywne, że nie dali sobie szansy na oskarżanie Hamasu. Ujrzeli kadry zabijanych dzieci i kobiet w Gazie i zaczęli mówić: „Zobaczcie, co tam się dzieje! Cywile stanowią tam większość ofiar, giną palestyńskie dzieci!”. Nikt publicznie nie wspominał, że Hamas zabijał cywilów, kobiety i dzieci. Nikt publicznie nie odważył się powiedzieć, że Hamas przeprowadził atak terrorystyczny – opowiadał mi Ibrahim Dalalsza, czołowy politolog palestyński z Ramallah, szef think tanku przygotowującego analizy dla państw zachodnich. Przez prawie rok, według raportu UNICEF, w Strefie Gazy zginęło ponad 14 tysięcy dzieci.

Czytaj więcej

Konflikty zbrojne

W Ramallah o złym Hamasie tylko szeptem

W tej wojnie każdy myśli o swoich ofiarach, Palestyńczycy tylko o swoich.

Wiceszefowa palestyńskiej dyplomacji Amal Dżadu przyznała w rozmowie, którą przeprowadziłem na początku listopada ubiegłego roku, że władze palestyńskie w Ramallah nie stosują wobec ataku Hamasu określenia „terrorystyczny”. – Nie używamy go. Dlatego, że jest kontekst tych wydarzeń. Kontekst okupacji, tego, że jesteśmy okupowani przez Izrael – powiedziała, dodając, że „wszyscy palestyńscy liderzy podkreślili, że jesteśmy przeciwko zabijaniu cywilów po wszystkich stronach konfliktu. Wykazujemy empatię wobec ofiar cywilnych po wszystkich stronach. Nikt z izraelskich liderów nie opowiedział się przeciw zabijaniu palestyńskich cywilów”.

Trauma, ból, szok w Izraelu po bestialskim ataku Hamasu z 7 października 2023 r.

Dla Izraelczyków wydarzenia 7 października były największą masakrą w historii kraju. I najbardziej szokującym atakiem. 3000 terrorystów wdarło się ze Strefy Gazy na pograniczne tereny Izraela w świąteczny poranek, mordując mieszkańców kibuców i młodziutkich zazwyczaj uczestników festiwalu Supernova.

Palili żywcem, podrzynali gardła, strzelali, gwałcili, kaleczyli, poniżali. Obrazy i nagrania z ataku stały się traumą dla narodu, dla niewielkiego kraju śmierć w tak krótkim czasie 1200 ludzi, których nazwiska i historie zaczęli śledzić, było czymś niewyobrażalnym. Netanjahu mówił, że to wszystko przypominało „sceny z nazistowskiego Holokaustu”.

Los izraelskich zakładników uprowadzonych przez Hamas do Strefy Gazy, w tym urodzonego w Polsce w 1948 roku Alexa Dancyga

Traumę pogłębiało uprowadzenie przez terrorystów 251 osób do Strefy Gazy (101 do dzisiaj nie wróciło). Los zakładników zawsze był dla Izraelczyków priorytetem, a nigdy wcześniej tak wielu ich nie było. Zdjęcia przetrzymywanych w tunelach rozklejono w całym kraju, hasło „Sprowadźcie ich do domu!” stało się wszechobecne. Część zakładników była związana – obywatelstwem, życiorysem – z innymi krajami.

Tak jak 75-letni Alex Dancyg był związany z Polską, w której się urodził, z którą łączył go zawód i pasja. Wiele miesięcy nasłuchiwaliśmy wiadomości o Aleksie Dancygu z kibucu Nir Oz, o jego uwolnienie walczył syn Juwal, niestrudzenie szukał wsparcia, nagłaśniał. Ostatni raz Juwal rozmawiał z ojcem 7 października o ósmej rano. „Powiedział, że słyszy wybuchy, że terroryści są prawdopodobnie w kibucu. Chwilę później próbowałem jeszcze raz zatelefonować, ale już nie odpowiedział”. To była ich ostatnia rozmowa. 

Czytaj więcej

Konflikty zbrojne

Alex Dancyg, polski zakładnik Hamasu

Syn szuka pomocy od Polski po Niemcy. Wszystko, by uratować swego uprowadzonego ojca.