Inwestorzy w Europie dostrzegli w tym roku, że pensje zarządów spółek nijak mają się do wyników firm. I zaczęli z tym walczyć. Wiosną można było usłyszeć o zastrzeżeniach co do wysokości pensji Boba Diamonda, szefa Barclays (17 mln funtów). Zbyt wysokie zdaniem inwestorów były też zarobki m.in. Andrew Mossa, prezesa Avivy, Sly Bailey, szefowej grupy medialnej Trinity Mirror, czy Martina Sorrella, kierującego agencją reklamową WPP.
W Polsce o zarobkach zarządu, a dokładnie o ich wzroście głośno mówili w tym roku związkowcy z Agory. Wytknęli, że zarobki szefów koncernu wzrosły w kryzysowym 2011 roku o 0,5 mln zł. Wyraźniejszego głosu polskich inwestorów w sprawie ubiegłorocznych wynagrodzeń zarządów nie słyszałem.
W tej sytuacji sprawdziłem, jakie były wynagrodzenia szefów będącej w upadłości grupy PBG. W ubiegłym roku jej szef Jerzy Wiśniewski zarobił 1,8 mln zł, o 750 tys. zł mniej niż rok wcześniej i o niemal 600 tys. więcej niż w 2009 r. Wynagrodzenie całego zarządu wyniosło ponad 3,4 mln zł i było o ponad 500 tys. zł niższe niż w 2010 r. i o 700 tys. zł wyższe niż w 2009 roku. Spadek wynikał li tylko z niższej płacy prezesa.
W Hydrobudowie Polska prezes w 2011 r. zarobił 390 tys. zł, a cały zarząd blisko 2,2 mln zł. Wobec 2010 r. zarobki prezesa wzrosły o ponad 60 tys. zł, a całego zarządu o ponad 400 tys. zł.
Wiosenna dyskusja o zarobkach szefów firm przełamała tabu. I przy okazji doprowadziła do ciekawych wniosków. Otóż jest w Europie kraj, w którym są one – na tle innych państw – niezbyt wysokie. Ten kraj to Szwecja. Z danych za 2009 rok wynika, że płace managementu szwedzkich firm były na drugiej od końca pozycji w krajach OECD.
