Postulaty te są wyrazem obaw części Szwajcarów reprezentowanych przez Szwajcarską Partię Ludową. Politycy tej partii obawiają się, że rezerwy walutowe NBS mogą znacznie stracić na wartości w wyniku dużej emisji tych walut dokonanej w ostatnich latach przez amerykański Fed i Europejski Bank Centralny. Obawy te są wzmacniane przez fakt, że na waluty obce przypada ponad 90 proc. rezerw NBS, w tym 43 proc. na euro i 24 proc. na dolara. Autorzy projektu zmian w konstytucji chcieliby zatem większą część rezerw przechowywać w złocie.
Zgodnie ze szwajcarską konstytucją wyniki referendum będą wiążące, jeśli za inicjatywą opowie się jednocześnie większość głosujących w nim osób oraz większość kantonów. Wyniki opublikowanych pod koniec października sondaży wskazują na wysokie prawdopodobieństwo przyjęcia inicjatywy.
Dwa lata na transport
W przypadku wejścia w życie pierwszego z postulowanych zapisów NBS będzie miał dwa lata na transport całego złota pozostającego poza granicami Szwajcarii na jej terytorium (obecnie 70 proc. rezerw złota znajduje się w Szwajcarii, 20 proc. w Anglii, a 10 proc. w Kanadzie). Spełnienie postulatu nie będzie miało wpływu na kurs franka ani cenę złota.
Będzie ono jedynie dużą operacją logistyczną pozbawiającą Szwajcarię korzyści płynących z „rozśrodkowania" rezerw złota. Rozmieszczenie rezerw złota w różnych krajach sprawia bowiem, że są one bardziej bezpieczne.
W razie pozytywnego wyniku referendum NBS będzie miał pięć lat na zwiększenie udziału złota do 20 proc. z obecnego poziomu 7,9 proc. rezerw NBS. Cel ten może osiągnąć na trzy sposoby. Pierwszym jest zmniejszenie całkowitej wartości rezerw poprzez sprzedaż walut obcych o równowartości ok. 303 mld franków i pozostawienie obecnej wielkości rezerw złota. NBS prowadzi jednak politykę monetarną, której celem jest uchronienie gospodarki przed deflacją (długotrwałym spadkiem cen). Dlatego bank centralny nie dopuszcza do spadku kursu euro do franka poniżej poziomu 1,20 i osiąga to, skupując euro za wyemitowane przez siebie franki. Dzięki temu zmniejsza się presja na spadek cen dóbr importowanych oraz towarów i usług nabywanych przez szwajcarskie gospodarstwa domowe. Wariant zamiany części rezerw na franki, prowadzący do silnego umocnienia szwajcarskiej waluty, można zatem wykluczyć jako sprzeczny z polityką NBS zorientowaną na utrzymanie stabilnych cen.
NBS może również nabyć złoto o wartości ponad 75 mld franków za wyemitowane na ten cel franki. Realizacja tego scenariusza oznaczałaby konieczność nabycia przez NBS dolarów, za które kupiłby złoto. Zwiększony popyt na dolara prowadziłby do osłabienia franka względem dolara i równoczesnego wzrostu kursu euro względem franka powyżej 1,20. Wariant ten jest jednak mało prawdopodobny. Jego skutkiem byłby silny wzrost gotówki w posiadaniu banków. W przyszłości, gdy NBS podniesie stopy procentowe, bank centralny będzie musiał pożyczać od banków wyemitowaną wcześniej gotówkę, co będzie oznaczało wzrost kosztów ponoszonych przez NBS. Wynik finansowy banku ulegnie wówczas pogorszeniu.
