Księgę wieczystą prowadzi się w celu ustalenia stanu prawnego nieruchomości. Jeżeli więc jakieś prawo (np. użytkowanie wieczyste, własność) jest ujawnione w księdze wieczystej, to domniemywa się, że jest zgodne z rzeczywistym stanem prawnym. Nawet jeżeli jest inaczej.
[srodtytul]Rękojmia wiary[/srodtytul]
Najważniejszą zasadą dotyczącą ksiąg wieczystych jest rękojmia wiary. Co to znaczy? Chodzi o to, że gdy istnieje rozbieżność między stanem prawnym nieruchomości wpisanym w księdze wieczystej a tym rzeczywistym, to treść księgi rozstrzyga na korzyść tego, kto nabył własność lub inne prawo rzeczowe od osoby wpisanej do księgi (art. 5 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=E0755E026DCC389E6FC46B00C538DB96?id=163015]ustawy o księgach wieczystych i hipotece[/link]).
[ramka][b]Przykład[/b]
Przedsiębiorca Jan Wiśniewski kupił nieruchomość od Krzysztofa Nowaka, który widniał w księdze wieczystej jako właściciel, nie poinformował on jednak swojego kontrahenta, że właśnie rozwiódł się z żoną, a sprzedana nieruchomość przypadła jej na skutek podziału majątku.