– W naj­bar­dziej za­moż­nych kra­jach Eu­ro­py na­jem miesz­kań utrzy­mał się na bar­dzo zna­czą­cym po­zio­mie, cze­go nie moż­na przy­pi­sać ubó­stwu czy bra­ko­wi środ­ków na miesz­kal­nic­two, ale swo­bod­ne­mu wy­bo­ro­wi for­my wła­da­nia nie­ru­cho­mo­ścia­mi –uwa­ża Wła­dy­sław Jan Brze­ski, part­ner w fir­mie do­rad­czej na ryn­ku nie­ru­cho­mo­ści Re­as.

Z da­nych ze­bra­nych przez Re­as wy­ni­ka, że w Niem­czech 55 proc. lud­no­ści miesz­ka w za­so­bach czyn­szo­wych (35 proc. w  pry­wat­nych, a 20 proc. w pu­blicz­nych). Na­to­miast w tamtejszych mia­stach poziom lokali wynajmowanych jest jesz­cze wyższy. Wy­so­kie wskaź­ni­ki miesz­kań na wy­na­jem utrzy­mu­ją się tak­że w Ho­lan­dii i Skan­dy­na­wii (za wy­jąt­kiem Nor­we­gii) oraz w Bel­gii, we Fran­cji i Wło­szech.

Ba­da­nia Ban­ku Świa­to­we­go w kra­jach, któ­re prze­cho­dzi­ły trans­for­ma­cję ustro­jo­wą, wy­ka­za­ły, że po­daż miesz­kań na wy­na­jem jest tam mniej­sza niż w państwach za­chod­nich o po­dob­nych uwa­run­ko­wa­niach de­mo­gra­ficz­nych i do­cho­do­wych.

– Po kry­zy­sie fi­nan­so­wym wy­wo­ła­nym ka­ta­stro­fą kre­dy­tów miesz­ka­nio­wych ty­pu sub­pri­me w USA, któ­ra prze­ło­ży­ła się na sze­reg kra­jów eu­ro­pej­skich,  głów­nie tych, któ­re igno­ro­wa­ły sek­tor naj­mu, czyli np. na Hisz­pa­nię, Ir­lan­dię, Wiel­ką Bry­ta­nię, roz­po­czął się pro­ces re­ha­bi­li­ta­cji ryn­ku naj­mu miesz­kań – pod­kre­śla Wła­dy­sław Jan Brze­ski.

Już w ra­por­cie z 2008 r. OECD za­le­ca­ła Pol­sce, aby pra­co­wa­ła nad dal­szym rozluźnieniem kon­tro­li wzro­stu sta­wek czyn­szo­wych przy jed­no­cze­snym wzmoc­nie­niu sys­te­mu do­dat­ków miesz­ka­nio­wych oraz za­pew­ni­ła sku­tecz­ność  eks­mi­sji czyn­szo­wej.