Jeżeli brakuje pieniędzy na czynsz, można wystąpić o dodatek mieszkaniowy. Średnia wysokość dodatku to obecnie ok. 200 zł. To więc o wiele mniej niż dopłata, ale zawsze jednak wsparcie, dzięki któremu niejednej osobie łatwiej opłacić rachunki mieszkaniowe.
O dodatek mieszkaniowy mogą się starać nie tylko najemcy, ale i posiadacze spółdzielczych mieszkań lokatorskich lub własnościowych, właściciele mieszkań lub domów jednorodzinnych. Wystąpić o niego mogą też płacący odszkodowanie za zajmowany lokal bez tytułu prawnego, jeśli przysługuje im prawo do lokalu zamiennego lub socjalnego.
Czytaj także:
Co warto wiedzieć o dodatku mieszkaniowym
Domowy budżet przesądzi o dodatku na mieszkanie
Nawet 1500 zł na rachunki za mieszkanie
Jaki metraż, takie wsparcie na mieszkanie
Uwaga! Na dodatek z dopłatą mogą liczyć już tylko najemcy. Pozostałe osoby zostały z ekstrawsparcia wyłączone.
Wniosek składa się w gminie lub ośrodku pomocy społecznej (właściwych według miejsca zamieszkania). Tam także można otrzymać formularz wniosku. Często też można go znaleźć na stronach internetowych urzędu lub ośrodka.
To już IV edycja kongresu dla liderów świata finansów
Do wniosku dołącza się deklarację o dochodach za ostatnie trzy miesiące. Właściciele domów jednorodzinnych nie mogą również zapomnieć o zaświadczeniu wystawionym przez starostwo, potwierdzającym powierzchnię użytkową i wyposażenie techniczne domu, oraz o rachunkach potwierdzających, ile wydali na jego utrzymanie.
Z kolei od emerytów i rencistów wymaga się zaświadczenia z ZUS o dochodach z ostatnich trzech miesięcy. Pracujący musi natomiast przedstawić zaświadczenie z pracy o osiąganym dochodzie z trzech miesięcy.
Osoby, które mieszkają w budynku wielolokalowym, powinny z wypełnionym wnioskiem udać się do zarządcy domu, by potwierdził dane o miejscu zamieszkania, tytule prawnym do lokalu, sposobie ogrzewania pomieszczeń i wody, wydatkach mieszkaniowych.
Jeżeli mieszkanie nie jest wyposażone w instalację centralnego ogrzewania, ciepłej wody lub gazu przewodowego, należy dostarczyć rachunek za ostatni okres rozliczeniowy, zawierający cenę 1 kWh energii elektrycznej dostarczanej do zajmowanego lokalu. Gdy pod danym adresem mieszka niepełnosprawny poruszający się na wózku inwalidzkim, należy dostarczyć orzeczenie o niepełnosprawności, np. zaświadczenie lekarskie.
Urząd (ośrodek) ma miesiąc na odpowiedź, czy przyzna dodatek, czy nie. Przepisy dają mu również prawo przeprowadzenia wywiadu środowiskowego. Pracownik przeprowadzający wywiad środowiskowy może zażądać złożenia oświadczenia majątkowego. Odmowa wnioskodawcy lub którejkolwiek z osób mieszkających w lokalu stanowi podstawę do wydania decyzji odmawiającej przyznania dodatku mieszkaniowego.
Urzędnicy sprawdzą, czy spełnione są łącznie warunki, które przewiduje ustawa z 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych oraz przepisy wykonawcze do niej. Chodzi m.in. o dochód przypadający na osobę w gospodarstwie domowym (więcej na ten temat w tekście obok).
Takie gospodarstwo tworzą stale mieszkający pod jednym dachem, czyli rodzina lub też osoby ze sobą niespokrewnione, np. konkubenci. To może być również osoba samotna.
Gminy (ośrodki) biorą ponadto pod uwagę powierzchnię mieszkania tzw. normatywną (patrz tekst obok).
Uwaga! Dodatek można dostać nawet wówczas, gdy ma się zaległości czynszowe. Pokrywa on maksymalnie 70 proc. wydatków mieszkaniowych. Jeżeli po jego przyznaniu nie płaci się za mieszkanie (dom), można go stracić.
Dodatek mieszkaniowy przyznaje się na sześć miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po dniu złożenia wniosku.
Dodatek mieszkaniowy wypłacany jest w terminie do dziesiątego dnia każdego miesiąca. Świadczenie jest przekazywane przelewem na konto zarządcy domu, natomiast ryczałt na zakup opału do rąk wnioskodawcy, a na prośbę wnioskodawcy dodatek mieszkaniowy jest przekazywany w całości (wraz z ryczałtem) na konto zarządcy domu.
