[b]Trzy nieruchomości oddane w decyzji uwłaszczeniowej w użytkowanie wieczyste na cele przemysłowe i znajdujące się na terenie, którego podstawowym przeznaczeniem był wedle planu miejscowego przemysł, w 1998 r. ówczesny użytkownik wieczysty, spółka akcyjna, w umowie darowizny przekazał Fundacji Centrum Wspierania i Promocji Przedsiębiorczości (dziś w likwidacji).
Wedle decyzji uwłaszczeniowej stawka opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste tych gruntów wynosiła 3 proc. Fundacja wystąpiła do właściciela o obniżenie opłaty do 0,3 proc., twierdząc, że nastąpiła trwała zmiana przeznaczenia tych nieruchomości (były wykorzystywane na cele edukacyjne – okazjonalne wykłady i kursy). Prezydent miasta odmówił zmiany stawki. Czy miał rację?[/b]
[b]Tak[/b]. Jak wynika z orzecznictwa Sądu Najwyższego, „trwała zmiana” sposobu korzystania z nieruchomości, o której mowa w art. 73 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami, to taka, która prowadzi do zmiany pierwotnego celu korzystania z nieruchomości. Nie wystarczy więc zmiana incydentalna, przejściowa.
Nie powodują jej nawet daleko posunięte przygotowania do zmiany przeznaczenia nieruchomości w wyniku podjęcia prac inwestycyjno-adaptacyjnych. O trwałej zmianie decydować może odpowiedni stopień (natężenie) intensyfikacji przedsięwzięć użytkownika wieczystego podejmowanych w ramach nowego wykorzystywania nieruchomości.
Jak podkreślił [b]SN w wyroku z 22 kwietnia 2010 r.,[/b] nie jest wystarczające zaniechanie korzystania z nieruchomości w pierwotnym celu, bez wykazania odpowiedniego stopnia intensyfikacji nowego sposobu eksploatacji.
