Dramat kamienicy zaczyna się od tzw. dekretu Bieruta, któremu posesja podlegała. Perfidia ówczesnej władzy polegała na tym, że właścicielom obiecano wyjęcie kamienicy spod rządów dekretu w zamian za jej odbudowę.

Właściciele dom odbudowali i administrowali nim. Jednak w 1961 r. powiadomiono ich, że nieruchomość przechodzi na rzecz Skarbu Państwa. Egzekucja tego powiadomienia nastąpiła w 1968 roku.

Jeśli komuś wydawało się, że po 1989 roku los kamienicy się odwróci, to był naiwny. Starania o odzyskanie zawłaszczonej posesji do dziś są bezskuteczne.

Tymczasem zarządzanie tym mieniem przez miasto okazało się tak błyskotliwe, że w 2004 roku - po ekspertyzie, jaką nakazał zrobić Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego - trzeba było wyprowadzić wszystkich lokatorów.

Miasto jest równie błyskotliwym zarządcą pustego już obiektu. W ciągu sześciu lat wydało na jego utrzymanie ok. 50 tys. zł, z czego ponad połowę pochłonęło smołowanie dachu...

Los kamienicy wydaje się być przesądzony. Czarna godzina w życiu budynków to ta, kiedy wartość działki przerasta wartość zabudowy. I tak niestety może być w tym przypadku.