Tajemniczy wulkan, który ochłodził klimat Ziemi. Naukowcy wreszcie go zlokalizowali

Erupcja była jedną z najpotężniejszych w XIX wieku. Wyrzuciła do stratosfery tak dużo dwutlenku siarki, że średnie roczne temperatury na półkuli północnej spadły o około 1,1 stopnia Celsjusza. Wydarzyło się to w ostatnim okresie tzw.  Małej Epoki Lodowcowej, jednego z najzimniejszych okresów na Ziemi w ciągu ostatnich 10 tysięcy lat.

Chociaż znany był rok tej historycznej erupcji, lokalizacja wulkanu – nie. Naukowcy niedawno rozwiązali tę zagadkę, pobierając i badając izotopy siarki, próbki popiołu i maleńkie odłamki wulkanicznego szkła z próbek rdzenia lodowego na Grenlandii. 

Wykorzystując geochemię, datowanie radioaktywne i modelowanie komputerowe do mapowania trajektorii cząstek, naukowcy powiązali erupcję z 1831 r. z wulkanem na północno-zachodnim Pacyfiku. Wyniki opublikowano w poniedziałek w prestiżowym czasopiśmie "Proceedings of the National Academy of Sciences”.

Czytaj więcej

Nauka

Ziemia tak gorąca jak 56 milionów lat temu

Za 140 lat Ziemia osiągnie poziom emisji dwutlenku węgla nie notowany od 56 milionów lat. To może...

Tajemniczy wulkan znajduje się na Wyspach Kurylskich

Według analizy, tajemniczym wulkanem był Zavaritskij, zlokalizowany na wyspie Simushir, części archipelagu Wysp Kurylskich, obszaru spornego między Rosją a Japonią. 

- Zavaritskij znajduje się na odległej wyspie między Japonią a Rosją. Nikt tam nie mieszka, a zapisy historyczne ograniczają się do garstki pamiętników ze statków, które mijały te wyspy co kilka lat – powiedział CNN dr William Hutchison, szef grupy badawczej w School of Earth and Environmental Sciences na University of St. Andrews w Wielkiej Brytanii. 

Mając niewiele informacji o aktywności tego wulkanu w XIX wieku, nikt wcześniej nie podejrzewał, to właśnie on mógł spowodować w 1831 roku globalne skutki dla klimatu. Dr Stefan Brönnimann, szef wydziału klimatologii na Uniwersytecie w Bernie w Szwajcarii wspomina, że dotąd „głównym podejrzanym” był inny wulkan, Babuyan Claro zlokalizowany na Filipinach. - Badania pokazują teraz, że erupcja miała miejsce na Kurylach, a nie w tropikach – mówi. 

Czytaj więcej

Ekologia

Naukowcy: Ziemia przestaje być miejscem przyjaznym dla ludzi

Klimat Ziemi, bioróżnorodność, poziom zanieczyszczenia ziemi, wody pitnej, żywności i obecność "n...

Porównanie próbek „momentem olśnienia”

Zespół badawczy przeprowadził również analizę chemiczną popiołu i odłamków szkła wulkanicznego o długości nie większej niż 0,02 milimetra. Kiedy naukowcy porównali swoje wyniki z zestawami danych geochemicznych z regionów wulkanicznych, najbardziej zbliżone wyniki uzyskano w Japonii i na Wyspach Kurylskich. Erupcje wulkanów w XIX-wiecznej Japonii były dobrze udokumentowane, a w 1831 r. nie odnotowano żadnej dużej erupcji. Jednak próbki z Wysp Kurylskich wykazały „geochemiczne dopasowanie” do wulkanu Zavaritskij. Jak stwierdził Hutchison, porównanie popiołów z wulkanu i rdzenia lodowego był w laboratorium „momentem olśnienia”. 

Datowanie radiowęglowe osadów tefry, czyli popiołu wulkanicznego, na wyspie Simushir pozwoliło na określenie jej wieku na ok. 200 lat. Co więcej, analiza objętości kaldery – zagłębienia w szczytowej części wulkanu – sugerowała, że ​​krater powstał po potężnej erupcji między 1700 a 1900 rokiem.

Czytaj więcej

Plus Minus

Taki mamy klimat, panie bracie

W I RP bywało tak, że kiedy na Ukrainie hodowano arbuzy i starano się uprawiać winorośle, w tym s...