Lekarstwo nosi nazwę Clioquinol (Kliokinol). Naukowcy z Uniwersytetu McGill w Kanadzie (Quebec) podawali je zwierzętom. Okazało się, że działa on na białko o nazwie CLK-1, albo clock-1, wpływające na długość życia u myszy i bezkręgowców. W warunkach laboratoryjnych, Clioquinol powstrzymywał u gryzoni rozwój takich chorób jak Alzheimera, Parkinsona i Huntingtona.
Badacze brali pod uwagą wiele hipotez próbując wyjaśnić, w jaki sposób jeden czynnik może oddziaływać jednocześnie na trzy choroby degeneratywne mózgu, przy czym choroby te nie mają związku ze sobą. Działa on prawdopodobnie powstrzymując gen kodujący białko clock-1. -Być może właśnie z tego powodu preparat Clioquinol jest skuteczny w przypadku różnych chorób mających jedną wspólną cechę: w ogromnej większości przypadków związane są z późnym wiekiem. - uważa dr Siegfried Hekimi, biolog z Uniwersytetu McGill. Wyniki badań kanadyjskich uczonych publikuje Journal of Biological Chemistry.
W wielu europejskich krajach preparat Clioquinol lekarze przepisywali dawniej osobom cierpiącym na zaburzenia gastryczne, choroby jelit, biegunki. Na początku lat 60. ubiegłego wieku wycofano go ze względu na potencjalne groźne skutki uboczne.