Niemal wszystkie komórki, od pierwotniaków po ludzi, są wyposażone w krótkie wypustki – rzęski. Mają długość do kilkunastu mikrometrów. Ich szkielet tworzą maleńkie rurki zbudowane z białka tubuliny. Rzęski nieruchome odbierają bodźce ze środowiska i przekazują je do wnętrza komórki. Brak lub wadliwe funkcjonowanie tych rzęsek może prowadzić do tworzenia cyst w nerkach, otyłości, zaburzeń wzroku, obecności dodatkowych palców. Rzęski ruchome umożliwiają przemieszczanie się plemników oraz pewnych typów organizmów jednokomórkowych. Zsynchronizowane bicie rzęsek komórek nabłonkowych przesuwa wydzieliny (np. w drogach oddechowych) lub odpowiada za transport drobin (np. komórki jajowej w jajowodzie).
— Za funkcjonowanie pojedynczej rzęski odpowiada 500-600 białek. Naszym celem jest wyszukanie nowych, potencjalnie rzęskowych białek i zbadanie, czy lokalizują się one w rzęskach, a jeśli tak, jak wpływają na ich budowę i funkcjonowanie. Badania prowadzimy na pierwotniaku Tetrahymena thermophila. Sprawdzimy, czy białka, zidentyfikowane u pierwotniaków jako rzęskowe, pełnią podobne funkcje w komórkach ssaków. Odległość ewolucyjna między pierwotniakiem a człowiekiem jest ogromna. Będziemy zatem chcieli się upewnić, czy funkcja białka rzęskowego została zachowana w ewolucji. Jeśli tak, zidentyfikowane białka posłużą jako cel terapii medycznych — wyjaśnia dr Dorota Włoga.
Na podstawie informacji Instytutu Biologii Doświadczalnej im. M. Nenckiego w Warszawie