Odkrycia dokonano na cmentarzysku w Nagaoka koło Kioto. Analizę fizyko-chemiczną paciorków przeprowadził zespół prof. Tomomi Tamura z japońskiego Państwowego Instytutu Badań Dóbr Kultury w Nara.
Paciorki są bardzo precyzyjnie wykonane, mają regularny kształt, średnicę pięciu milimetrów, są barwy żółtawej, na powierzchni zachowały się ślady złocenia. Składają się z wielu bardzo cienkich warstewek szkła wytopionego w jednym z warsztatów na terytorium starożytnej Italii.
Do wyrobu szkła użyto tzw. natronu, naturalnej sody, w skład której wchodzą m. in. węglan sodu oraz kwaśny węglan sodu.
W starożytności minerał natron wydobywano w Egipcie z osadów pozostałych po wyschniętych jeziorach.
W państwie faraonów używano go w procesie mumifikacji zwłok, do odwadniania tkanki miękkiej.
