Prognozy dotyczące klimatu Ziemi

Ponad 1000 naukowców uczestniczyło w Montrealu w międzynarodowej konferencji pod hasłem „Meteo, jaka przyszłość?" zorganizowanej przez Międzynarodową Organizację  Meteorologiczną. Przedstawiali najnowsze prognozy dotyczące klimatu naszej planety. Nie są optymistyczne.

– 10 lat po podpisaniu protokołu z Kioto, międzynarodowego porozumienia dotyczącego redukcji emisji gazów cieplarnianych i przeciwdziałania globalnemu ociepleniu, problem nie polega na tym, aby ustalić, czy globalne ocieplenie rzeczywiście nastąpiło. Ono jest już nieodwracalne, dlatego trzeba się do tego przystosować – komentowała przedstawione w Montrealu wyniki dr Jennifer Vanos z Texas Tech University.

Potrzebne superkomputery

Prof. Simon Wang z University of Utah w Salt Lake City przedstawił wyniki prac swojego zespołu nad klimatem w pierwszej dekadzie bieżącego stulecia. W tym okresie średnia  temperatura planety wzrosła o 0,47 st. C. Jeśli zmiany będą postępowały w tym tempie, około 2025 roku średnia temperatura wzrośnie o 1 st. C., a to wywoła wzrost parowania o 7 proc. To z kolei spowoduje natężenie wszystkich zjawisk atmosferycznych. Prognoza ta sięga 2050 roku, wtedy średnia temperatura podniesie się o 2 st. C.

W takich warunkach będzie widać gołym okiem, że chmury tworzą się błyskawicznie, dając opady o natężeniu niespotykanym we wcześniejszych dekadach. Tym samym częściej wystąpią powodzie i będą gwałtowniejsze. Typowe staną się silne burze śnieżne i nagłe fale mrozu, takie jak te, które nawiedziły podczas ostatniej zimy Amerykę Północną. Oczywiście, na drugim pogodowym biegunie będą zabójcze upały i okresy wyniszczającej suszy.

62 cm wzrośnie, według naukowych prognoz, poziom oceanu do końca tego stulecia

Dr Paul Williams, meteorolog z brytyjskiego Uniwersytetu w Reading, pracując nad wpływem globalnego ocieplenia na prądy strumieniowe, mógł skorzystać z amerykańskiego superkomputera Uniwersytetu Princeton, jednego z najpotężniejszych na świecie. – Miałem to wyjątkowe szczęście – powiedział badacz. – Ale w nadchodzących dekadach badania klimatologiczne bez takich supermaszyn będą praktycznie niemożliwe. Nie da się bez nich brać pod uwagę wszystkich sił, elementów i dodatkowych porcji energii, jakie przyniesie globalne ocieplenie.

Uwaga, turbulencje

Prądy strumieniowe są to wiatry wiejące na półkuli północnej z zachodu na wschód. To dzięki nim lot z Nowego Jorku do Warszawy trwa zazwyczaj około godziny krócej niż lot z Warszawy do Nowego Jorku. Prądy strumieniowe wieją z prędkością ok. 100 km/godz. na wysokości 10–12 km.  Obliczenia dokonane przez dr. Paula Williamsa wskazują, że zmiany klimatyczne wzmocnią te prądy. Wywrze to zasadniczy wpływ na komunikację lotniczą.

Obecnie samoloty pasażerskie przebywają w strefie turbulencji 1 proc. czasu lotu. W połowie stulecia będzie to dwukrotnie dłużej. – Nie wiemy, czy samoloty to wytrzymają, nie są one projektowane z myślą o takich warunkach, poddane zostaną działaniu sił, do jakich nie zostały przystosowane – ostrzega dr Williams.

Nie lepiej będzie na morzu. Za kilka dziesięcioleci należy się spodziewać monstrualnych fal stanowiących wyzwanie dla ruchu pasażerskiego i statków towarowych. Dziś rejestrowane niekiedy fale wysokości 20 metrów klasyfikowane są jako „poza kategorią".

Ale wszystko wskazuje na to, że takie góry wodne trzeba będzie klasyfikować jako fale I kategorii, ponieważ ekstremalne fale będą dwukrotnie wyższe, osiągną wysokość 40 metrów.

– Niestety, jesteśmy dopiero na początku zmian klimatycznych. Oceany wywrą na nie ogromny wpływ, uwalniając wielkie porcje energii i emitując do atmosfery dużo więcej pary wodnej niż obecnie – wyjaśnia prof. Simon Wang.