O jego śmierci powiadomiła reprezentująca muzyka kancelaria prawnicza: „Z wielkim smutkiem rodzina Petera Greena zawiadamia o jego śmierci w ten weekend; zmarł spokojnie we śnie".
Pochodzący z Bethnal Green we wschodnim Londynie Peter Green założył Fleetwood Mac z perkusistą Mickiem Fleetwoodem w 1967 roku. Poznali się w czasie, gdy Green zastępował Erica Claptona w Bluesbreakers Johna Mayalla. Następnie Green i Fleetwood przekonali Johna McVie, aby dołączył do zespołu jako gitarzysta basowy.
To właśnie Peter Green napisał natychmiast rozpoznawalny instrumentalny utwór "Albatross", a także dwa inne wczesne hity, "Black Magic Woman" i "Oh Well". To pod jego kierownictwem zespół wyprodukował swoje pierwsze trzy albumy. Debiutancki album zespołu został wydany w 1968 roku. Nazwany po prostu "Fleetwood Mac" (ale znany również jako "Fleetwood Mac Petera Greena"), zyskał szerokie uznanie i osiągnął czwarte miejsce na listach przebojów.
Green opuścił zespół po ostatnim występie w 1970 roku, kiedy to zaczął mieć problemy ze zdrowiem psychicznym. Ostatecznie zdiagnozowano u niego schizofrenię i w połowie lat 70. przebywał w szpitalu. Po jego opuszczeniu założył rodzinę, a w latach 90. powrócił na estradę z grupą Peter Green Splinter Group.
Green był jednym z ośmiu członków zespołu - obok Micka Fleetwooda, Stevie Nicks, Lindseya Buckinghama, Johna McVie, Christine McVie, Dannego Kirwana i Jeremy'ego Spencera - którzy zostali wprowadzeni do Rock & Roll Hall of Fame w 1998 roku.
Wiadomość o jego śmierci nadeszła kilka dni po tym, jak Fleetwood Mac ogłosił, że wyda retrospektywny zestaw dokumentujący wczesne lata zespołu między 1969 a 1974 rokiem.
Magazyn Rolling Stone umieścił Greena na 58 miejscu na liście 100 największych gitarzystów wszechczasów, opisując go jako „najbardziej progresywnego gitarzystę bluesowego w Wielkiej Brytanii” w czasach swojej świetności.
