Dobre wino nie znaczy drogie wino

Rz: Polacy kupują coraz więcej wina. Za pięć lat nasze wydatki na ten cel mogą sięgać blisko 4 mld zł. Dostrzega pan to zjawisko?

Tomasz Prange-Barczyński: Jak najbardziej. Rynek wina w Polsce rośnie stale od kilku lat o około 4 proc. rocznie. Odkąd zajmuję się winem, czyli jakieś12 lat, mam poczucie, że wino stało się bliższe wielu Polakom.

Dlaczego?

Szybko się uczymy, między innymi dlatego, że dużo podróżujemy i coraz więcej pieniędzy wydajemy na konsumpcję. Polak, który jedzie na narty do Włoch czy Austrii, już nie przywozi ze sobą kanapek i piwa, tylko idzie do schroniska czy restauracji i do posiłku zamawia wino.

Będąc za granicą, coraz częściej odwiedzamy też sklepy winiarskie, gdzie zamiast kupować to, co znane, zaopatrujemy się w to, co lokalne.

To znaczy, że w Polsce nie ma dobrych win?

Mamy bardzo bogatą ofertę win. Od szlachetnych, droższych win włoskich, po rosnącą stale liczbę hiszpańskich marek. Osobiście brakuje mi win francuskich, do których zniechęciliśmy się, gdy supermarkety zalały nas tym, co we Francji niesprzedawalne. Od tej pory utarł się mit, że wino francuskie jest niedobre, a to nieprawda. Wreszcie mamy też wina z Ameryki Południowej, Australii czy Południowej Afryki, które przypadną do gustu tym, którzy dopiero zaczynają przygodę z winem.

A co Polacy piją najczęściej?

Na co dzień nie obcuję ze statystycznymi winami, ale z obserwacji rynku widać, że wygrywa Carlo Rossi. I na swój sposób mnie to dziwi.

Z jakiego powodu?