Kadry filmu jak obrazy Kossaka

[b]Rz: W pana bogatym dorobku artystycznym superprodukcje Jerzego Hoffmana zajmują szczególne miejsce. Czym różniła się praca np. przy „Starej baśni” i „Bitwie Warszawskiej 1920”?[/b]

[b]Andrzej Haliński:[/b] Zarówno dla potrzeb „Starej baśni”, jak i „Ogniem i mieczem” trzeba było niemal od początku budować dekoracje. W przypadku „Bitwy Warszawskiej…” korzystaliśmy z gotowych obiektów, które trzeba było jedynie odpowiednio zaaranżować do potrzeb filmu.

[b]Jednym z takich obiektów była np. twierdza Modlin. [/b]

Dostosowanie jej do potrzeb filmu było nie lada wyzwaniem. Obiekt jest wprawdzie historyczny, tyle że obecnie przypomina ruinę. A to musiałem starannie ukryć. Co ciekawe, ponieważ jest zabytkiem, każda interwencja była trudna do przeprowadzenia. Największym absurdem było to, że nie można było wyciąć z murów Modlina dziko rosnących tam drzew. Będziemy więc je musieli usunąć komputerowo. 

[b]Kiedy popatrzyłem na filmowe czołgi, pomyślałem, że praca scenografa przypomina czasem powrót do dzieciństwa.[/b] 

One rzeczywiście wyglądają dziś jak duże zabawki. A warto przypomnieć, że w czerwcu 1919 roku pułk czołgów razem z armią gen. Hallera wrócił do Polski z całym wyposażeniem. Dawało to Polsce prawdopodobnie czwarte miejsce na świecie pod względem posiadanych sił pancernych. Używane były następnie w wojnie polsko-radzieckiej, gdzie odegrały znaczącą rolę. Na potrzeby filmu zrekonstruowaliśmy kilka z nich, które potem zostaną przeniesione do Muzeum Wojska Polskiego. 

[b]Oglądając sceny kręcone w Piotrkowie miało się wrażenie, że czas się zatrzymał…[/b]

Do tego miasta lubiłem często zaglądać. Sporo tam dokumentowałem. Wiedziałem, że miasto znakomicie nada się do filmu. Teraz, gdy szukaliśmy miejsc na przedmieścia Warszawy, czyli klimatu przedwojennego Radzymina i Zakroczymia, nie miałem wątpliwości, że Piotrków okaże się strzałem w dziesiątkę. To miasto oparło się dużym zniszczeniom wojennym. Tam mieliśmy właściwie niemal gotową scenerię. A zamk- nięcie jednej czy dwóch uliczek na potrzeby filmu nie stanowiło problemu. 

[b]A co było największym problemem. [/b]

Jerzy Hoffman zażyczył sobie, by na planie pojawił się pociąg pancerny. Musiałem się sporo natrudzić, by taki wyczarować, bo te, które są w Muzeum Kolejnictwa, nie bardzo się nadawały.