Polska szefowa eurogangu

Uher, niewielka wieś dziesięć kilometrów od Chełma. Pięćdziesiąt kilka gospodarstw.

W przeciętnym krajobrazie wsi uwagę przykuwa drewniany dom w zagajniku na uboczu. Trzy pokoje z kuchnią, murowany ganek. Obok altanka, dalej ogród i trochę upraw.

– Cisza, spokój. Cóż więcej od życia trzeba – wzdycha Adela Bucholc. Zachwyt nad okolicą nie trwa jednak długo. Twarz kobiety w jednej sekundzie zmienia się nie do poznania. – Przyjechali o szóstej rano, przetrząsnęli cały dom, zabrali siostrę i szwagra – wspomina wizytę policjantów, którzy kilka dni wcześniej zatrzymali Bożenę Ł. i jej męża Adama.

– Był jeden wielki płacz – Adria, siostrzenica Bożeny Ł., nie wytrzymuje i odpala papierosa. Jednego z ostatnich, którego nie zabrali policjanci.

[srodtytul]Miliony w trzy lata [/srodtytul]

Po doprowadzeniu do prokuratury Bożena Ł. usłyszała zarzut kierowania zorganizowaną grupą przestępczą i prania brudnych pieniędzy. Przez prawie trzy lata (2006 – 2009) gang pod jej wodzą zarobił około 8 mln zł. Grozi jej do 15 lat więzienia.

W domu Ł. policja znalazła 300 kartonów papierosów bez polskich znaków akcyzy. Zatrzymano busa i dwa samochody osobowe. Zarekwirowano ok. 30 tys. zł. Na jaw wyszło, że mąż Bożeny Ł. ma na koncie wyrok za handel nielegalnymi papierosami. Do dzisiaj spłaca grzywnę. – Może coś tam sprzedawali, ale żeby od razu mafię z nich robić? – denerwuje się siostra Bożeny.

Rodzina nie może się pogodzić z ustaleniami prokuratury. – Czy to wygląda jak willa? Czy widać, żebyśmy miliony wydawali? – pyta siostra Adela Bucholc, wskazując na przeciętny dom.

Śledczy twierdzą jednak, że ich ustalenia poparte są mocnymi dowodami. Układają się w spójną historię, która mogła wyglądać tak:

Jest rok 2006. Przy dworcu w Mediolanie obywatel Maroka oferuje Włochowi karton tanich papierosów. Jest gotów go oddać za 30 euro, ostatecznie sprzedaje za 28. Dla Włocha to okazja, bo w kiosku karton kosztuje prawie 40 euro. Na Ukrainie ten sam karton można kupić prawie dziesięć razy taniej, dlatego chętnych zarówno do taniego zakupu, jak i szybkiego zarobku jest wielu.

Polacy, którzy szmuglują towar przez pół Europy, nawiązują współpracę z mieszkającymi we Włoszech obcokrajowcami, którzy szukają dodatkowego źródła dochodu. Z każdym miesiącem mediolańska policja odnotowuje coraz więcej przypadków handlu papierosami z przemytu. W ich ręce wpadają Rumuni, Białorusini, Arabowie, Ukraińcy, Polacy, Włosi. Z założonych w ich telefonach podsłuchów wynika, że tworzą papierosowy gang.

– Działał jak typowa firma transportowa – mówią prokuratorzy z Lublina, których włoscy koledzy poprosili o pomoc w rozpracowaniu szajki.

W ponadpięćdziesięcioosobowej grupie (połowa z nich to Polacy) jedni odpowiadali za przeróbki samochodów do celów przemytu, inni odbierali i magazynowali towar, kolejni sprzedawali papierosy na terenie Włoch. Wewnętrzna rywalizacja (każdy z przemytników chciał się szybciej dorobić: częściej jeździć, szybciej przewieźć, więcej sprzedać) ułatwiła rozpracowanie grupy, która zanotowała 12 wpadek. Mimo to z działalności nie zrezygnowała. Kurier, który został złapany przez policję, więcej nie jeździł z papierosami. Zarobki były niewielkie, ale systematyczne. – I w dużej mierze inwestowane w działalność, np. w samochody do przemytu – mówi prokurator prowadzący sprawę.

Śledczy ustalili, że na czele grupy stoi Polka. Pozostawione przez przemytników ślady zaprowadziły ich do niewielkiego Uhra, gdzie mieszka Bożena Ł. – Była mózgiem gangu – mówi Cezary Maj, rzecznik prasowy Prokuratury Apelacyjnej w Lublinie. Andrzej Markowski, wiceszef lubelskiej apelacji: – Wydawała polecenia niczym prezes w legalnej spółce.

Według prokuratorów znających szczegóły sprawy cały proceder odbywał się pod bacznym okiem Bożeny Ł.

[srodtytul]Mafia? U nas na wsi?[/srodtytul]

We wsi mało kto wierzy, że Ł. mogła sterować międzynarodowym gangiem. – Jezu Chryste, jaka mafia? – jedna z jej sąsiadek łapie się za głowę. Za to trzeźwo myślący miejscowy gospodarz dedukuje: – Każdy musi jakoś zarobić na rodzinę. Wydatki duże, a roboty na wsi nie ma. Ja tam się nie dziwię.

Po chwili jednak dodaje refleksyjnie: – Chociaż mieć u siebie matkę chrzestną mafii jakoś tak dziwnie jest...

– Żarty pan sobie urządza – komentuje ustalenia śledczych Zdzisław Wronka, sołtys Uhra. O Bożenie Ł. i jej rodzinie nie chce jednak rozmawiać. Ale na odchodne rzuca: – Proszę pamiętać, że najciemniej zawsze pod latarnią.

Bożena Ł. ma 45 lat, męża Adama (wpadł razem z nią), trzech synów. Blondynka średniego wzrostu. Decyzję o aresztowaniu na trzy miesiące przyjęła spokojnie. To lato spędzi za kratkami. Na pewno nie tak wyobrażała sobie finał kariery we Włoszech.

A zaczynała skromnie. Przed maturą rzuciła technikum obuwnicze w Chełmie. Po ślubie z Adamem wyjechała na Śląsk, gdzie mąż miał pracę w kopalni. Kilkanaście lat temu wrócili do jej rodzinnego Uhra. Kupili domek, kawałek pola. – Pieniędzy nigdy w tym domu nie było za dużo – mówi Adela.

Bożena wyjechała do Włoch, by pracować jako opiekunka osób starszych. Czasem sprzątała. – Chyba doszła do wniosku, że oprócz pracy fizycznej dobrym sposobem na zarobek jest przemyt papierosów – przypuszcza prokurator prowadzący sprawę. Razem z Bożeną za kratki trafia kilku kurierów, w tym jej przyjaciółka – Maria S. z Chełma, która ściągnęła Bożenę do Włoch. Potem miała pomagać w organizacji przemytniczego procederu.