Zmiana pokoleniowa w Rosji. Generałowie z frontu w Ukrainie idą po władzę

Dotychczasowy dowódca rosyjskich wojsk lądowych gen. Oleg Saliukow 21 maja kończy 70 lat. – Sprawa jest prosta – to jest maksymalny wiek służby wyższych rangą dowódców. I po prostu następuje zmiana – wyjaśnia rosyjski ekspert Władisław Szurygin.

Tuż przed odejściem z wojska Kreml pozwolił Saliukowowi dowodzić paradą zwycięstwa 9 maja na placu Czerwonym, „co jest ogromnym honorem dla każdego generała”. Podobnie było z byłym już ministrem obrony Siergiejem Szojgu, któremu przed dymisją w 2024 roku też pozwolono ostatni raz przyjmować taką paradę (każdorazowy minister ją przyjmuje, Saliukow od dziesięciu lat nią dowodził).

Teraz były już dowódca wojsk lądowych zostanie zastępcą swego byłego ministra. Szojgu jest bowiem sekretarzem kremlowskiej Rady Bezpieczeństwa, Saliukowa mianowano jego zastępcą. „Rada przekształca się w jeszcze jedną synekurę dla emerytów” – zauważył jeden z rosyjskich imperialnych blogerów.

„Tylko nie poplączcie tych wszystkich stanowisk! (Były premiero-prezydent) Dmitrij Miedwiediew jest też zastępcą w Radzie. Ale on jest zastępcą samego przewodniczącego Rady (Putina). A Saliukow będzie tylko zastępcą sekretarza Rady (Szojgu). Więcej zastępców kolorowych i różnych!” – naśmiewał się emigracyjny rosyjski bloger z tych biurokratycznych roszad.

Nowy, pozbawiony skrupułów dowódca wojsk lądowych w Rosji

Saliukow był generałem jeszcze z radzieckiej szkoły, większość swej służby spędził w Moskwie (od „paradnej” dywizji Kantemirowskiej po stanowiska w sztabach). Następca jest jego pełnym przeciwieństwem.

Nowym dowódcą wojsk lądowych został zaledwie 49-letni Andriej Mordwiczew (Saliukow miał 60 lat, gdy obejmował tę funkcję), który omijał stanowiska sztabowe, a służył głównie na putinowskich wojnach, od konfliktu z Gruzją w 2008 roku. Obu generałów łączy jedynie ocena ich działalności poza granicami Rosji. Saliukow objęty jest zachodnimi sankcjami za przygotowywanie i prowadzenie agresji na Ukrainę. Mordwiczew poszukiwany jest przez Ukraińców za zbrodnie wojenne w Mariupolu.

Czytaj więcej

Plus Minus

Shaun Pinner: Przetrwałem Mariupol. Byłem w niewoli. Rosjanie mnie nie złamali

Podczas odwrotu do Mariupola widziałem, że miasto wyglądało jak Londyn podczas blitzu – wszędzie...

W początkach najazdu na Ukrainę Mordwiczew dowodził rosyjską 8. armią, która oblegała miasto. W trakcie walk zginęło w nim nie mniej niż kilkadziesiąt tysięcy mieszkańców. Nikt jednak dokładnie nie wie, ile było cywilnych ofiar rosyjskiego oblężenia, a okupacyjne władze starannie zacierają ślady zbrodni wojennych.

Później Mordwiczew dowodził na centralnym odcinku frontu, gdzie – nie licząc się ze stratami – zdobył Awdijiwkę, a potem Kurachowe. Na tym odcinku Rosjanie podbili najwięcej terytorium ukraińskiego. Za zdobycie Awdijiwki osobiście dziękował mu Władimir Putin, bo miał się czym pochwalić w przemówieniu na paradzie 9 maja 2024 roku. Potem nagrodził go najwyższym rosyjskim odznaczeniem, orderem Bohatera Rosji.

„To jest generał, który świetnie się zarekomendował. I ma duże doświadczenie w prowadzeniu operacji ofensywnych” – cieszył się z jego nominacji pozbawionego skrupułów dowódcy jeden z imperialnych blogerów.

„Na dość techniczne stanowisko mianowano jednego z najlepszych dowódców w strefie specjalnej operacji wojennej (tak rosyjska propaganda nazywa wojnę w Ukrainie – red.)” – dziwił się inny.