Szpiegomania na wesoło

[srodtytul]Północ, północny zachód[/srodtytul]

[i]USA, 1959, reż. Alfred Hitchcock[/i]

Mistrz suspensu, kręcąc parodię filmu szpiegowskiego, nawiązał do swego ulubionego tematu pozorności rzeczy zdawałoby się oczywistych i motywu nagłego niebezpieczeństwa, które czyha na każdego śmiertelnika.

Agent CIA zamierza rozpracować siatkę szpiegowską obcego państwa przy pomocy wymyślonego szpiega, na którego chce ściągnąć uwagę swych przeciwników. Szef wrogiej siatki szpiegowskiej bierze za niego pracownika agencji reklamowej, którego porywa podczas koktajlu z nowojorskiego hotelu.

[srodtytul]Nasz człowiek w Hawanie[/srodtytul]

[i]Wielka Brytania, 1959, reż Carol Reed[/i]

Skromny sprzedawca odkurzaczy w Hawanie pewnego dnia otrzymuje i przyjmuje nieoczekiwaną propozycję współpracy od szefa siatki karaibskiej brytyjskich tajnych służb. Ekranizacja powieści Grahama Greene'a zaadaptowanej na potrzeby kina przez samego pisarza. Twórcy ukazują absurdalność profesji szpiega i towarzyszącego jej rytuału oraz prawdziwe katastrofy i nieszczęścia, jakie sprowadza on na otoczenie, bowiem każde jego posunięcie wywołuje lawinę nieprzewidzianych skutków.

[srodtytul]Doktor No[/srodtytul]

[i]Wielka Brytania, 1962, reż. Terence Young[/i]

Gdy w 1951 r. brytyjski pisarz Ian Fleming stworzył postać Jamesa Bonda, tajnego agenta OO7, nie mógł przypuszczać, że jego bohater kilkanaście lat później wtargnie również do kina. Źródłem powodzenia serii bondowskiej, łączącej sensacyjny komiks dla dorosłych, elementy science fiction z brutalnością i początkowo jednoznacznie antykomunistycznym wy-dźwiękiem, była postać bohatera – nadczłowieka emanującego siłą, erotyzmem i humorem. Od "Doktora No" postać Bonda pojawiła się do dziś w 24. filmach.

[srodtytul]Szpiedzy tacy jak my[/srodtytul]