W swej karierze zagrała w ponad 100 produkcjach filmowych, występowała również na scenie. Pracowała niemal do ostatnich lat życia.
Angela Lansbury urodziła się 16 października 1925 w Londynie. Jej matką była aktorka Moyna MacGill, a ojcem polityk Edgar Lansbury. Miała dwóch braci bliźniaków Edgara i Bruce’a (ur. 1930) oraz przyrodnią siostrę Isolde Denham (ur. 1920 - zm. 1987) – żonę aktora Petera Ustinova.
W czasie II wojny światowej rodzina przeniosła się do Stanów Zjednoczonych. W 1942 roku trafiła do Hollywood, gdzie podpisała kontrakt z MGM. Jej filmowa kariera zaczęła się rewelacyjnie. W 1944 roku rola w filmie „Gasnący płomień” George”a Cukora przyniosła jej nominację do Oscara. Kolejną nominację aktorka dostała rok później za występ w „Portrecie Doriana Greya” Alberta Lewina. Na trzecią nominację czekała dłużej. Członkowie Amerykańskiej Akademii Filmowej wyróżnili jej rolę w „Przeżyliśmy wojnę” Johna Frankenheimera (1962). Statuetkę odebrała jednak dopiero w roku 2014 – za całokształt twórczości.
W jej filmografii są też znaczące role w filmach takich jak: „Długie, gorące lato" (1958), „Opowieść wszech czasów” (1965). „Śmierć na Nilu” (1978), „Pęknięte lustro” (1980), „Towarzystwo wilków” (1984), „Niania” (2005), „Pan Popper i jego pingwiny" (2011). Użyczyła też głosu Pani Imbryk w animacji „Piękna i bestia” (1991) oraz carycy Marii w „Anastazji” (1997). Ostatnią rolę na dużym ekranie zagrała w „Mary Poppins powraca” w 2018 roku.
