Był jednym z najważniejszych twórców francuskiej Nowej Fali. Wyszedł z krytyki filmowej. Uczeń Bazina, stał się jednym ze współzałożycieli i autorów „Cahiers du Cinema”, gdzie zresztą potem zaczynala się kariera niejednego francuskiego reżysera. Godard też nigdy nie ukrywał, że swoje miejsce w kulturze widzi nie nad kartką papieru, lecz za kamerą. Pod koniec lat 50, razem z Francois Truffautem i Claudem Chabrolem wydali manifest „kina autorskiego”. W 1959 roku pokazał swój film „Do utraty tchu”. Ta historia chłopaka, drobnego złodziejaszka, który uciekając skradzionym samochodem zabija policjanta., a potem w Paryżu próbuje odzyskać pożyczone koledze pieniądze, by uciec z kraju, okazała się w kinie europejskim absolutną rewolucją. Nakręcony za minimalne fundusze film uznano za manifest nowej estetyki filmowej, która cechowała się przede wszystkim dążeniem do prawdy i naturalności, często wręcz lekceważeniem obowiązujących dotąd reguł.