Historia słynnej paryskiej firmy zaczęła się od Louisa-Francoisa Cartiera, który mając 28 lat, po odbyciu stażu u renomowanego zegarmistrza Picarda, przejął w 1847 roku pracownię i otworzył własne atelier. Zachętą dla klientów był zapewne też szyld zachęcający do zamówień stwierdzeniem, że właściciel oferuje: „wyrób biżuterii, fantazyjnych ozdób, akcesoriów mody i nowości”. Jednak dopiero kilkadziesiąt lat później trzecie pokolenie czyli Louis Cartier sprawił, że marka Cartier stała się potęgą. Inspirowały go XVII i XVIII-wieczne wzory, zachęcał projektantów do twórczego przetwarzania architektonicznych detali Paryża.
Unikatowe cacka chciały mieć nie tylko arystokratki, ale także aspirujące bogaczki oraz kurtyzany. Zachcianki tych ostatnich potrafiły zrujnować właścicieli najpotężniejszych fortun. Żony nie były tak rozpieszczane jak kochanki… Jedna ze słynnych paryskich kokot, La Bella Otero, zamówiła u Cartiera imponujący naszyjnik wzorowany na klejnocie Marii Antoniny. Równocześnie firma Cartier cieszyła się sławą oficjalnego dostawcy biżuterii na dwudziestu czterech europejskich dworach.
Potem niebanalną biżuterię Cartiera nosiły m.in. Marylin Monroe, Elizabeth Taylor, a teraz i brytyjska księżna Kate.
Cartier słynie z klasycznych wyrobów, pięknych projektów i wykorzystywania innowacji technologicznych – poszczególne egzemplarze powstają nieraz wiele miesięcy, bowiem wszystkie prace wykonuje się ręcznie i nie korzysta z pomocy komputerów. Najpierw jest marzenie, potem rysunki, dalej – jubilerzy rzeźbią w wosku, i wreszcie przychodzi pora na odlew….
Naszyjnik – wąż z rajskiego ogrodu, który został złożony z dwóch tysięcy brylantów – powstawał dwa lata. Właśnie ci jubilerzy jako pierwsi wykorzystali platynę, która pozwoliła na bardzo subtelne oprawy i bardziej wymyślną biżuterię projektowaną w tzw. stylu girlandowym. Tu także powstał w 1853 roku pierwszy zegarek na rękę.
