Nad Bałtykiem wolimy wiatr od gazu

[b]Zapotrzebowanie na gaz w Europie szybko rośnie, ale nie w Szwecji. Co o tym decyduje?[/b]

Prof. Tomas Kaberger, dyrektor generalny Szwedzkiej Agencji Energetycznej:Nie postrzegamy gazu naturalnego jako czegoś naprawdę nam potrzebnego. Zwłaszcza, że jest to drogi surowiec. Gdy do tego dochodzą kwestie ochrony klimatu paliwa kopalniane przestają być konkurencyjne.

[b]Czy dlatego projektowany od kilku lat gazociąg Skanled z Norwegii przez Szwecję do Polski do tej pory nie został zrealizowany?[/b]

- Trzeba pamiętać, że Szwecja nigdy nie wykorzystywała gazu naturalnego w dużych ilościach. Po pierwszy kryzysie naftowym w latach 70-tych ubiegłego stulecia wiele państw przestawiło się na produkcję energii z gazu, a my wybraliśmy atom. Potem, kiedy okazało się, że energia nuklearna jest zbyt niebezpieczna, by stała się społecznie popularna i zbyt droga, by komercyjnie była szeroko wykorzystywana - postawiliśmy na energię odnawialną. Bioenergia jest teraz drugim źródłem produkcji energii w kraju i podstawowym dla produkcji ciepła i energii w skojarzeniu.

[b]Macie ambitny plan zwiększenia zużycia energii z odnawialnych źródeł: zgodnie z pakietem energetyczno – klimatycznym do 49 proc. w 2020 r. Jak to osiągniecie?[/b]

– Rząd ma wkrótce zdecydować, jaki sobie wyznaczymy cel wykorzystania zielonej energii. 49 proc., jakie zakłada pakiet klimatyczny, to dolny próg. Planujemy poprawę efektywności energetycznej i wzrost mocy farm wiatrowych. Wiatr będzie najważniejszym nowym źródłem energii odnawialnej, przynajmniej przy produkcji elektryczności.

[b]Ale w Szwecji do tej pory tego nie widać....[/b]

- Jeszcze nie. W ostatnim roku farmy wiatrowe dostarczyły 2 TWh energii, co odpowiada 1,5 proc. udziałom w szwedzkim rynku. W tym roku chcemy poprawić ten wynik do 3 TWh, a do 2020 roku produkcja energii z wiatru ma wzrosnąć w naszym kraju dziesięciokrotnie. Jedna farma wiatrowa na Morzu Bałtyckim daje możliwość produkcji tak ogromnej ilości energii jak duża elektrownia węglowa albo nawet nuklearna. Mówię o możliwościach produkcji 10 TWh rocznie dla jednej elektrowni wiatrowej off shore. Takie parki wiatrowe byłyby połączone siecią przesyłową między Szwecją i innymi państwami nadbałtyckimi.

[b]Także z Polską?[/b]

- Nie wiem, czy nasz operator sieci przesyłowej prowadzi takie rozmowy ze swoim polskim odpowiednikiem. Na pewno są dyskusje z państwami nadbałtyckimi. Kiedy rozwiniemy sieć przesyłu energii nad Morzem Bałtyckim zredukuje to koszt produkcji elektryczności. Dlatego Komisja Europejska przeznaczy pieniądze na inwestycje w infrastrukturę przesyłową w tej części Europy ramach pakietu antykryzysowego.

[b]Czy w Szwecji powstaną też nowe elektrownie nuklearne? Rząd właśnie zniósł zakaz dla nowych inwestycji atomowych, wkrótce ma tym zająć się też parlament. [/b]

– Rozpoczyna się powoli debata, czy powinniśmy zastąpić obecne reaktory nuklearne, które wygasną za 10-15 lat, nowymi. To będzie w dużej mierze zależało od rozwoju przemysłu nuklearnego. Jeśli patrzymy na przeprowadzane inwestycje, np. w Finlandii to mają one ogromne problemy zmieszczenia się w planowanych ramach czasowych i budżetowych.

[b]Fiński przykład może być niemiarodajny... [/b]

– Inne budowane w Europie reaktory, np. w Wielkiej Brytanii, ale także amerykańskie elektrownie budowane w latach 70 i 80., też nie mieściły się w planowanych budżetach. To jest zadziwiające, że przedsiębiorstwa z tego sektora wciąż kontynuują łamanie ram finansowych. A kiedy to się dzieje, to nie ma zainteresowania międzynarodowego dla finansowania tego typy projektów, bo brakuje dobrych przykładów.

[b]Przemysł energetyczny wydaje się być innego zdania...[/b]

–Myślę, że wszyscy inwestorzy bardzo uważnie obserwują projekt fiński.

[b]A jaka jest przyszłość węgla?[/b]