Sądy administracyjne w sprawach dotyczących apostazji stają po stronie Kościoła Katolickiego. Aby skutecznie wystąpić ze wspólnoty wiernych, i tym samym uzyskać stosowną adnotację w księdze parafialnej należy przejść procedurę określoną przez "Zasady postępowania w sprawie formalnego aktu wystąpienia z Kościoła" zatwierdzone przez Konfederację Episkopatu Polski w dniu 27 września 2008 r. Potwierdzają to kolejne wyroki.
"Wycofuję zgodę"
W jednym z ostatnich, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (sygn. akt II SA/Wa 1604/14) badał sprawę Radosława P. (imię fikcyjne), który chcąc dokonać aktu apostazji skierował do proboszcza swojej parafii oświadczenie, w którym powołując się na Kodeks cywilny, ustawę o gwarancjach wolności sumienia i wyznania stwierdził, iż występuje z Kościoła Katolickiego, tj. wycofuje zgodę na podleganie jego doktrynie (Katechizm Kościoła Katolickiego), prawu (Kodeks Prawa Kanonicznego) i wszelkim innym normom spisanym i niespisanym. Swojej decyzji nie chciał uzasadniać, zastrzegł też aby nie przekazywać informacji o niej osobom trzecim, a zwłaszcza członkom swojej rodziny. Jednocześnie zwrócił się o uaktualnienie Księgi Chrztów o naniesienie adnotacji o dokonanym akcie apostazji.
W odpowiedzi proboszcz wskazał, jakie wymogi należy spełnić w przypadku wystąpienia z Kościoła Katolickiego. Wyjaśnił, że w pierwszej kolejności należy uzyskać metrykę chrztu, potem udać się do proboszcza parafii miejsca zamieszkania, aby porozmawiać na temat wystąpienia. Następnie wobec proboszcza i dwóch świadków złożyć oświadczenie woli wraz z podpisem. Na tej podstawie zostanie sporządzony dokument, który zostanie przesłany do Kurii, która następnie wyda zalecenie dotyczące wpisu w Księdze Chrztów. Skutkiem powyższego będzie wydanie świadectwa chrztu z adnotacją o apostazji.
Mężczyzna złożył skargę do Generalnego Inspektora Danych Osobowych, a ten nakazał proboszczowi uaktualnienie danych osobowych w księdze chrztu o adnotację zawartą w złożonym oświadczeniu woli.
GIODO uznał, iż Radosław P. wyraził dostatecznie jasno swoją wolę co do dalszej przynależności kościoła, a wolność w zakresie przynależności do związku wyznaniowego, zagwarantowana przepisami Konstytucji oraz ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania nie może zostać ograniczona przepisami wewnętrznymi związku wyznaniowego. Jak bowiem wynika z przepisu art. 2 pkt 2a tej ustawy, korzystając z wolności sumienia i wyznania obywatele mogą w szczególności należeć lub nie należeć do kościołów i innych związków wyznaniowych.
