Bliżej węglowej fuzji?

– Zakup Enei czy Bogdanki przez JSW nie byłby uzasadniony, zwłaszcza w przypadku lubelskiej kopalni, która jest całkiem prywatna. Ale państwo jako właściciel może myśleć o zmianach struktury spółek węglowych, w których ma kontrolę. Gdy patrzymy na Kompanię Węglową, JSW i KHW, to nie możemy pozwalać, by któraś dołowała – mówi „Rz" Tomasz Tomczykiewicz. Ma na myśli KHW, który do czasu emisji obligacji za 1 mld zł miał duże przeterminowane zobowiązania, które spłacił kilka dni temu.

Warto przypomnieć, że resort gospodarki szukał już sposobu na KHW – chciał połączyć holding z eksporterem czarnego złota, Węglokoksem, ale pomysł upadł.

Zmiana prawa zbędna

Na razie nie wiadomo, kiedy mogłoby dojść do ewentualnego mariażu. Katarzyna Jabłońska-Bajer, rzeczniczka JSW, mówi, że spółka nie będzie sprawy komentować.

– Daleki jestem od ocen wypowiedzi moich przełożonych. Naszym celem jest jak najlepsze przygotowanie firmy do ewentualnej prywatyzacji. Obowiązująca dziś do 2015 r. strategia dla górnictwa zakłada, że spółki węglowe sprzedawane będą przez giełdę, co nie zmienia stanu rzeczy, że rząd w każdej chwili może zmienić strategię – mówi „Rz" Roman Łój, prezes KHW. – Celem KHW jest pozyskanie środków, dlatego giełda jest dobrym rozwiązaniem. To, że wyemitowaliśmy obligacje, pokazuje, że instytucje finansowe oceniły nas pozytywnie. I to pozwala nam myśleć o przyszłej prywatyzacji w perspektywie ok. 2 lat. Faktem jest jednak, że JSW ma nadpłynność, co też nie jest dobre, a my mamy zasoby i strategię, więc jedyne, czego potrzebujemy, to środki na realizację planów – dodaje.

Zdaniem Tomczykiewicza w przypadku fuzji JSW i KHW zmiana strategii dla górnictwa nie jest konieczna. – W KHW państwo ma 100 proc. udziałów, w JSW pakiet większościowy i nawet po zejściu do 34 proc. akcji w JSW (zapis w statucie – red.) państwo zachowuje władztwo korporacyjne, właściciel się nie zmienia – tłumaczy „Rz" wiceminister.