W uzasadnieniu tego orzeczenia wprost wskazano, że organ wykonawczy gminy nie ma kompetencji do podjęcia zarządzenia w oparciu o ww. regulacje prawne, tj. w zakresie określenia zasad i trybu przyznawania, przekazywania i rozliczania dotacji podmiotowych udzielanych z budżetu jednostki samorządu terytorialnego samorządowej instytucji kultury. Wskazano równocześnie, że takie zarządzenie jest wydane bez podstawy prawnej akcentując: z przywołanych przepisów wynika wyłącznie ogólna kompetencja organu wykonawczego do sprawowania ogólnego nadzoru nad realizacją dochodów, wydatków, przychodów i rozchodów budżetu gminy, co jednak nie jest podstawą do stanowienia przez organ wykonawczy przepisów prawa. Skoro żaden przepis rangi ustawy lub wydanego na podstawie ustawy rozporządzenia nie przewiduje kompetencji organu wykonawczego gminy do stanowienia przepisów prawa, oznacza to, że organ kompetencji takich nie posiada.
Finalnie sąd przyjął, że przepisy ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej nie wprowadzają wymogu ustalenia dotacji podmiotowej dla instytucji kultury poprzez odrębny akt prawny. Podkreślenia bowiem wymaga, że dotacja jest wydatkiem budżetu danej gminy, który jest ujmowany w planie wydatków w ramach uchwały budżetowej.
Końcowo warto wskazać na bardzo istotną kwestię, mianowicie, że każdy organ władzy publicznej musi działać jedynie na podstawie i w granicach prawa, a kompetencji legislacyjnych nie można domniemywać.
Wspomniane zasady są często podkreślane w orzecznictwie sądowoadministracyjnym (por. np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 17 grudnia 2018 r. sygn. akt II OSK 2685/18 i inne). Z kolei, względy celowościowe nie mogą stanowić uzasadnienia dla przyjętej koncepcji legislacyjnej, choćby nawet słusznej z punktu widzenia praktycznego wykonywania zadań przez organy samorządu gminy.
Wniosek
Wobec braku wyraźnej delegacji ustawowej w podanym zakresie przedmiotowym, wydanie zarządzenia przez burmistrza z wysokim prawdopodobieństwem będzie wadliwe. Istnieje ryzyko stwierdzenia jego nieważności przez właściwie miejscowo kolegium regionalnej izby obrachunkowej.
