Początek roku to okres o charakterze sprawozdawczym, a więc czas, w którym przedsiębiorcy obowiązani są do przygotowania i złożenia do organów podatkowych licznych deklaracji za rok ubiegły czy też wymaganych przepisami prawa podatkowego informacji podatkowych. Jeden z tych obowiązków to konieczność sporządzenia za pracownika zeznania rocznego PIT. Z art. 37 ust. 1 ustawy o PIT wynika bowiem, że płatnik ma obowiązek sporządzić roczne obliczenie podatku (obliczanego według skali podatkowej) od dochodu uzyskanego przez pracownika w roku podatkowym, jeżeli ten przed 10 stycznia roku następującego po roku podatkowym złoży mu oświadczenie na druku PIT-12.
Ostatni dzień tak określonego terminu w roku 2016 przypada na sobotę, 9 stycznia (ostatni dzień przed 10 stycznia). Powstaje zatem pytanie, czy złożenie pracodawcy oświadczenia dopiero 11 stycznia, a więc w poniedziałek, będzie traktowane jako złożone go w wymaganym terminie. Wydaje się, że należy tutaj zastosować regułę z art. 12 § 5 ordynacji podatkowej, zgodnie z którą jeżeli ostatni dzień terminu przypada na sobotę lub dzień ustawowo wolny od pracy, to za ostatni dzień terminu uważa się następny dzień po dniu lub dniach wolnych od pracy, chyba że ustawy podatkowe stanowią inaczej. Kierując się tą regułą, można zatem przyjąć, że w roku 2016 termin na złożenie PIT-12 upłynie 11 stycznia, a więc w poniedziałek.
Samo terminowe złożenie wniosku o rozliczenie to niejedyny warunek wymagany dla powstania obowiązku sporządzenia zeznania rocznego pracownika przez płatnika. Przepisy wymagają bowiem, aby pracownik, za którego rozliczenie roczne sporządza pracodawca, w treści druku PIT-12 oświadczył, że:
- poza dochodami uzyskanymi od płatnika nie uzyskał innych dochodów (z wyjątkiem dochodów wskazanych w art. 30–30c oraz art. 30e – przykładowo dochody opodatkowane ryczałtowo np. z tytułu wygranych w grach i konkursach lub zakładach wzajemnych, czy dochody opodatkowane podatkiem w wysokości 19 proc. z tytułu zbycia nieruchomości),
- nie korzystał z odliczeń (wyjątek stanowią odliczenia wskazane w art 37 ust. 1a pkt 2–4 ustawy o PIT, a więc przykładowo odliczenia od dochodu pobranych w ciągu roku składek na ubezpieczenia społeczne czy odliczenia od podatku pobranych przez płatnika składek na ubezpieczenie zdrowotne),
