Wykaz ten zawdzięczamy przede wszystkim rekordziście, prezydentowi Tadżykistanu Emomali Rahmonowi, który jest u władzy już od 28 lat i który w tym tygodniu zapewnił sobie kolejne siedem lat prezydentury. Stało się to w ramach imprezy zwanej wyborami, które się odbyły, ale których nikt na świecie prawie nie zauważył.
I które trudno nazwać wyborami, choć oficjalne dane mówią, oczywiście, o ponad 90-proc. poparciu przy ponad 90-proc. frekwencji.
Prezydent Rahmon należy do pokolenia przywódców byłych republik sowieckich, którzy w mgnieniu oka zrobili zawrotne kariery od dyrektora sowchozu do prezydenta niepodległego z nazwy państwa, mającego, jak wszyscy wiemy, taki sam głos w ONZ jak Stany Zjednoczone, Indie czy Polska. Związkiem Sowieckim, jakby nie było, rządziła mafia, której Biuro Polityczne lub co silniejsi jej członkowie mogli decydować, kto będzie następcą Ojca Chrzestnego. Nawet Stalinowi nie przychodziło do głowy przygotowywać swego syna na następcę....
- E-wydanie "Rzeczpospolitej"
- Dostęp do wszystkich treści rp.pl
- Aplikacja na smartfon i tablet
- Specjalistyczne dodatki i newslettery
- Dedykowane oferty dla prenumeratorów
