Junior rozumie współczesne winiarstwo. Taki przykład: 70 kilometrów na południe od nich jest Villany, region winiarski, w którym Węgrzy próbują przekonać świat, że potrafią robić tak dobre merloty czy cabernety jak Francuzi i czasem im się nawet udaje. Ale po co, skoro takie same wina powstają też w Chinach, Indiach czy połowie Ameryki? Czy nie lepiej postawić na coś, co jest tylko nasze, co wynika z tradycji, co jest częścią naszej duszy i co najlepiej oddaje terroir? Lepiej, uważa Junior, który przekonuje świat do kadarek (było o nich tydzień temu) i kekfrankosów.
Ale posłuchajcie tego jeszcze raz: kekfrankos (wymawiamy „kekfrankosz"). To nie brzmi jak wielkie wino. A blaufränkisch? Jeszcze gorzej. Lemberger? Kto taki? Jak dodam frankovka modra, wzbudzę tylko salwę śmiechu. A jednak Heimannowie udowadniają, że ze szczepem o tych mało spektakularnych nazwach, dającym lekkie, owocowe, proste, rustykalne wina można powędrować na szczyty. Przyznam, nie był...
- Dostęp do treści rp.pl
- nie zawiera: E-wydanie Rzeczpospolitej
- nie zawiera: Aplikacji na smartfon i tablet
