Wina Mazurka: Ekstrema pana Zoltana
Mało co tak mnie irytuje, jak nadużywanie słowa „kultowy". Mamy wszak kultowe wina i kultowych producentów z równie kultowych apelacji. Zwykle nie słyszeliśmy żadnej z tych nazw i o to chodzi. Ma nam się zrobić głupio, a wyznawcę kultu wziąć mamy za mędrca.
Robert Mazurek: Siateczka robi wrażenie
Nie w każde powiedzenie warto wierzyć, wiadoma sprawa, ale kiedy mówią „Stajesz się tym, czym się karmisz", to zastanowić się warto. I rzecz nie w diecie, bo weganin nie musi zmienić się w warzywo, a mięsożerca w wieprza. Owszem, może, ale przymusu nie ma.
Wina Mazurka: Nie dla Beaty
Muszę zacząć od wyznania – nie jeżdżę na nartach. Wychowałem się na nizinach, kiedy dorosłem, to inne rzeczy mnie pociągały, a na starość nóg łamał nie będę, więc nie jeżdżę ani trochę. Jednak do Bolzano pojadę. Owszem, katedra, Giotto i bodaj najpóźniej na świecie, bo 100 lat temu, zbudowany łuk triumfalny, to też, ale nie przede wszystkim. Nie, ja tam pojadę na wino.
Robert Mazurek: Debilologia stosowana
Od tego pytania uciec się nie da: kto jest debilem? A to tylko początek pytań, no bo kto decyduje o tym, że debil jest debilem, a nie pospolitym cymbałem? I czy można debila poinformować, że jest debilem? Czy każdy może o tym debilowi napomknąć czy jakieś kursy trzeba mieć? Wreszcie, czy to aby debila nie obrazi?
