Sukcesu wyborczego, który 4 czerwca 1989 r. osiągnęła część strony solidarnościowej związanej z komitetami obywatelskimi można się było spodziewać, bo wszystkie sondaże, wskazywały na jej zwycięstwo. Udało się jej zdobyć niemal wszystkie możliwe miejsca w Sejmie i ponad 90 proc. miejsc w Senacie. W drugiej turze, 18 czerwca, wywalczyła ostatnie brakujące miejsce w Sejmie oraz siedem z ośmiu w Senacie. W efekcie posłami zostało jej 161 kandydatów, a senatorami – 99.
Było to owocem strategii przyjętej przed wyborami, obliczonej na zdobycie maksymalnej liczby mandatów. De facto oznaczało to, że przyszłych posłów i senatorów Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego wyłoniono nie w wyborach czerwcowych, ale już w trakcie układania list kandydatów, czyli w kwietniu 1989 r. Dlatego też warto się temu procesowi przyjrzeć dokładniej.
Centralizacja listPod koniec marca 1989 r. przywódcy Komitetu Obywatelskiego przy przewodniczącym NSZZ Solidarność Lech...
Wybierz najkorzystniejszą ofertę i zyskaj dostęp do najważniejszych tekstów rp.pl z sekcji: Wydarzenia, Ekonomia, Prawo, Plus Minus; w tym ekskluzywnych tekstów publikowanych wyłącznie na rp.pl.
Dostęp do treści rp.pl - pakiet podstawowy nie zawiera wydania elektronicznego „Rzeczpospolitej”, archiwum tekstów, treści pochodzących z tygodników prawnych, aplikacji mobilnej i dodatków dla prenumeratorów.
