Nie są natomiast fikcją „Płytkie groby na Syberii", wspomnienia spisane pod koniec lat 80. XX w. przez 70-letniego wówczas Michała Krupę, Polaka z Wielkiej Brytanii. Krupa walczył we wrześniu 1939, potem – poszukując rodziców – przekroczył świeżo wytyczoną granicę niemiecko-sowiecką. Złapany przez sowiecki patrol został okrzyknięty szpiegiem niemieckim, wylądował na dalekiej północy, w łagrze nad Peczorą. Wybuch wojny Niemiec z Sowietami nic mu nie dał – jako szpieg nie podlegał amnestii jak inni Polacy. Pod koniec 1941 r. wiedział, że kolejnego roku nie przetrzyma i postanowił uciec, póki ma jeszcze siły.
Skierował się na południe, dzięki szczęśliwemu zrządzeniu losu, dysponując koniem. Gdy konia zagryzły wilki, przesiadł się do pociągów, mając na sobie mundur służb telegraficznych. Podróżując koleją, później pieszo, dotarł do Afganistanu, po przebyciu 6,5 tys. km. Był jednym z nielicznych, może jedynym, któremu taka ucieczka się udała....
- E-wydanie "Rzeczpospolitej"
- Dostęp do wszystkich treści rp.pl
- Aplikacja na smartfon i tablet
- Specjalistyczne dodatki i newslettery
- Dedykowane oferty dla prenumeratorów
