List do Antonio Guterresa podpisali przedstawiciele Rosji, Chin, Iranu, Syrii, Korei Północnej, Wenezueli i Kuby. – Cyniczni politykierzy i oportuniści – powiedział amerykańskiemu magazynowi „Foreign Policy" jeden z zachodnich dyplomatów o autorach listu.

Wcześniej jednak sam sekretarz generalny ONZ wezwał przywódców G20 do zdjęcia sankcji. „To jest czas solidarności, a nie izolacji" – napisał, prosząc o złagodzenie restrykcji, które umożliwiłoby dostarczanie „żywności, podstawowych leków i pomocy medycznej w walce z koronawirusem".

Spośród państw objętych różnymi sankcjami listu siedmiu nie podpisało Zimbabwe. Prawdopodobnie dlatego, że w kraju odnotowano niewiele przypadków zachorowań i miejscowe władze nie czują zagrożenia. Jednak w Korei Północnej oficjalnie nie ma ani jednego chorego, a mimo to podpisała list. Wcześniej „Financial Times" informował, że komunistyczne władze tajnie zwracały się do różnych organizacji międzynarodowych i krajów z prośbą o dostarczenie testów wykrywających wirus. „Władze mają odpowiednią ilość (dla siebie – red.) i wiedzą, jak ich używać, ale nie wystarcza ich (dla wszystkich mieszkańców – red.)" – powiedział gazecie anonimowy urzędnik brytyjski. Mimo to gdy Korea Południowa zaproponowała współpracę w zwalczaniu epidemii, Pjongjang nawet nie odpowiedział.

Głównym jednak problemem pozostaje Iran, który jest jednym z epicentrów epidemii, a jego władze nie dają sobie z nią rady. Od tygodnia Teheran domaga się zdjęcia sankcji, USA zaproponowały jednak pomoc humanitarną. – Oferują nam szklankę brudnej wody, odcinając jednocześnie od czystego źródła – odpowiedział prezydent Hasan Rouhani. W dodatku Iran publicznie oskarżył Waszyngton o to, że to on wyprodukował wirusa epidemii.

Emigracyjna Irańska Rada Oporu uważa, że śmiertelnych ofiar koronawirusa jest co najmniej trzy razy więcej, niż podają władzę. Mimo takich wątpliwości Unia Europejska wysłała do Iranu pomoc wartą ok. 20 mln euro.

Teheran jednak domaga się (tak jak i Wenezuela) pomocy od Międzynarodowego Funduszu Walutowego, a to wymaga zgody Waszyngtonu.

– Mułłowie wydają pieniądze na terrorystów działających poza Iranem, testy rakietowe i nuklearne. Teraz mają wybór: czy nadal to finansować, czy wydać pieniądze na swoich obywateli. Wygląda na to, że woleliby pomoc lub złagodzenie sankcji niż zmianę priorytetów – powiedział Richard Goldberg, były doradca Trumpa ds. Iranu.

Inną taktykę przyjęła Rosja. Sama wysłała pomoc do Włoch. „80 proc. tej pomocy jest bezużyteczne" – zdziwiła się „La Stampa". „Chiny przysłały maski i respiratory, a Rosja – sprzęt do dezynfekcji dużych powierzchni (np. dróg)" – wyjaśniła. „Premier Giuseppe Conte zgodził się jednak wszystko to przyjąć, by umocnić swoje wspaniałe osobiste stosunki z Kremlem" – podsumowała „La Stampa".

Kreml oficjalnie jednak zaprzecza, by liczył na zdjęcie sankcji w zamian za pomoc, ale list siedmiu podpisał.