Raport „Ochrona Europy przed przymusem gospodarczym" określa „zestaw narzędzi" i środków, z których mogą skorzystać europejscy prawodawcy, aby zwiększyć odporność gospodarczą UE i jej państw członkowskich w obliczu sankcji gospodarczych. UE dokonuje przeglądu własnej zewnętrznej polityki handlowej, określając środki zaradcze, które zwiększają suwerenność gospodarczą i powodują, że łamanie światowych zasad jest kosztowne dla krajów trzecich.
Raport przytacza studia przypadków, w których główne mocarstwa próbowały naruszyć suwerenność Europy, w tym groźby sankcji USA wobec znacznej części europejskiego handlu z Turcją; amerykański zakaz wydawania europejskim bankom przekazywania rachunku bankowego głównej prokuraturze Międzynarodowego Trybunału Karnego, ponieważ badała ona możliwe zbrodnie wojenne Stanów Zjednoczonych; oraz zastraszanie przez USA niemieckich urzędników państwowych ze względu na ich rolę w projekcie rurociągu Nor Stream 2. Podnosi również groźbę Chin nałożenia kontroli na niemiecki eksport, aby zmusić Berlin do zaakceptowania oferty Huawei w zakresie rozwoju krytycznej infrastruktury 5G, oraz groźbę Pekinu dotyczącą odcięcia dostaw medycznych do Holandii.