Minister Sprawiedliwości powołał C.S. na stanowisko notariusza i wyznaczył mu siedzibę kancelarii notarialnej w W. Od tej decyzji Rada Izby Notarialnej w W. złożyła wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. Minister, jednak umorzył postępowanie odwoławcze, wskazując, iż Rada nie miała interesu prawnego w złożeniu wniosku, ponieważ żaden przepis prawa administracyjnego nie przewiduje wprost udziału samorządu notarialnego jako strony w postępowaniach dotyczących powołania na stanowisko notariusza i żaden przepis takiego przymiotu samorządowi notarialnemu nie nadaje.
Minister podkreślił, że dotychczasowa praktyka, uznająca rady izb notarialnych za stronę postępowania administracyjnego o powołanie czy odwołanie notariusza wynikała z uchwały 7 sędziów Sądu Najwyższego (sygn. III AZP 26/95), w której stwierdzono, iż choć żaden przepis materialnego prawa administracyjnego nie przyznaje samorządowi statusu stron, nie byłoby możliwe spełnienie przez rady większości uprawnień przyznanych im przepisami Prawa o notariacie, bez wyposażenia ich we właściwe instrumenty prawnej.
Minister Sprawiedliwości nie podzielił jednak stanowiska Sądu Najwyższego, i wskazał na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego (sygn. II GSK 708/10), w którym uznano, iż samorządowi notarialnemu jako organowi opiniodawczemu w toku postępowania o powołanie bądź odwołanie notariusza nie przysługuje prawo występowania w charakterze strony. Zdaniem Ministra, za stronę można uznać jedynie podmiot posiadający indywidualny interes prawny, natomiast sprawy o powołanie na stanowisko notariusza nie dotyczą indywidualnego interesu prawnego izby notarialnych, lecz indywidualnych interesów osób ubiegających się o powołanie na to stanowisko.
Wojewódzki Sąd Administracyjny podzielił opinię Ministra, iż rada izby notarialnej nie posiada interesu prawnego pozwalającego jej skutecznie wnieść wniosek o ponownie rozpatrzenie sprawy od decyzji powołującej notariusza i wyznaczającej mu siedzibę kancelarii, gdyż nie jest stroną tego postępowania.
Orzeczenie WSA zaskarżyła Rada Izby Notarialnej, która wskazała, że interes prawny samorządów specjalnych – analogicznie jak w przypadku jednostek samorządu terytorialnego – obejmuje samodzielne administrowanie powierzoną im dziedziną spraw publicznych. Dalej Rada podniosła, że przyznanie izbie notarialnej praw strony w postępowaniu w przedmiocie powołania na stanowisko notariusza jest naturalną konsekwencją obarczenia samorządu notarialnego zadaniem sprawowania pieczy nad należytym wykonywaniem zawodu zaufania publicznego.
