Szanse, że taka terapia pomoże dziecku wyjść z autyzmu, są anegdotyczne. Komórki macierzyste odgrywają rolę w regeneracji, a w układzie nerwowym regeneracja komórek nie ma większego znaczenia. To układ, który wytwarza ogromny nadmiar komórek, wielokrotnie więcej, niż potrzebujemy do końca życia. Natomiast rola komórki nerwowej nie zależy od jej zdolności do rozmnażania się, ale tego, jakie jest jej miejsce w przetwarzaniu informacji. Mam nadzieję, że medycyna znajdzie na to sposób, ale jeszcze go nie znamy.

Dlaczego mimo to tak wielu ludzi nabiera się na obietnicę wyleczenia?

Ludzie mający chore dziecko kierują się nie racjonalnym wyborem, a pewnego rodzaju instynktem samozachowawczym.

Wielu rodziców inwestuje spore pieniądze, by zmagazynować krew pępowinową.

Szanse zastosowania zbankowanych komórek krwi pępowinowej są bliskie zera. Mówimy o przeszczepianiu własnych komórek, a w wieku dziecięcym prawie nie ma do niej wskazań. Wskazania są np. w szpiczaku plazmocytowym, na który zapadają osoby w wieku średnio 70 lat. Pytanie tylko, czy dziś wykorzystalibyśmy – podali pacjentowi do żyły – materiał, który został wytworzony 70 lat temu. Otóż – nie. I na pewno materiał, który dziś zbankujemy, nie zostanie wykorzystany za 70 lat. Tym bardziej że pojawiają się leki powodujące niemal podobne skutki lecznicze.