„Proca” napisana przez Koladę w 1989 roku to pierwsza rosyjska sztuka poruszająca temat homoseksualizmu.
Akcja rozgrywa się w ciasnym pokoju, kawalerce znajdującej się w bloku, gdzieś na prowincji. Tu się spotykają kaleki, zapijaczony Ilja, piękny, młody i nieskażony brudem życia Anton oraz wulgarna sąsiadka Larysa.
Ilja, odkąd podczas wypadku w pracy stracił obie nogi, porusza się na wózku. Dnie spędza na żebraniu i wpatrywaniu się w puste ściany swojego mieszkania. Wieczorami złość wyładowuje, wybijając szyby w oknach obcych ludzi.
Pewnego razu niespodziewanie Ilja poznaje pięknego 18-latka Antona. Przypadkowe spotkanie powoli przeradza się w przyjaźń. Mężczyźni zaczynają się zbliżać do siebie, mogą liczyć na wzajemne zrozumienie i czułość.
Obaj zdają sobie sprawę, że to związek nieakceptowany społecznie, naruszający stereotypy i normy panujące we współczesnej Rosji. Próbują więc ułożyć sobie życie z kobietami. Niewiele jednak z tego wychodzi. Zakazane uczucie okazuje się silniejsze...
