W dzieciństwie należał do lwowskiego chóru kościelnego. Po II wojnie światowej w 1946 r. osiadł w Katowicach. Pierwsze nagrania zarejestrował z katowickim zespołem Jerzego Haralda w roku 1954. Rok później z Nataszą Zylską i Janem Dankiem ruszył na tournée po Polsce, ZSRR, NRD, Czechosłowacji, Mongolii, RFN, Francji i Austrii. Potem często wyjeżdżał do USA, Kanadzie, Australii.
Nagrywał z orkiestrami Jana Cajmera i Zygmunta Wicharego. Jego karierę przerwał poważny wypadek samochodowy (1991), po którym artysta długo wracał do zdrowia. W 2004 r. w Filharmonii Częstochowskiej świętował 50-lecie działalności artystycznej. Koncert zarejestrowała i emitowała TVP. W czerwcu 2008 odbył się uroczysty koncert z okazji 80. urodzin Janusza Gniatkowskiego, gdzie również śpiewał sam Jubilat. W dniach 15-16 września 2007 r. odbył się I Festiwal Piosenek Janusza Gniatkowskiego, w którym również sam artysta brał udział. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.