Mija 30 lat od podpisania Porozumień Sierpniowych,  ale jest i taka część społeczeństwa, która twierdzi dziś, że niewiele się zmieniło.

Janusz Śniadek, były  przewodniczący "Solidarności", dziś członek Komisji Krajowej "S" :

Zmiany w Polsce przeszły najśmielsze oczekiwania i marzenia, ale rosnące obszary biedy i wykluczenia, których nie da się już tłumaczyć kosztami transformacji, kładą się coraz większym cieniem na ocenie tych przemian. Według GUS  17 proc. Polaków jest zagrożonych ubóstwem, a blisko  5 proc. żyje w skrajnej nędzy. W wymiarze społecznym elity odeszły od ideałów Sierpnia.

Ale nie wspiera ich też "Solidarność", która po to przecież powstała. Aktywności związku na polu polityki społecznej nie widać, coraz częściej słychać natomiast zarzuty, że angażuje się on w politykę.

Zarzut działalności  politycznej słyszymy od sierpnia 1980 roku. Dzisiaj to najczęstsza rekcja na wysuwane przez związek poważne postulaty dotyczące polityki społecznej, służby zdrowia lub stosunków pracy.

Zarzut bierności związku jest mocno niesprawiedliwy, chociaż to prawda: zawodzi skuteczność. Jednak nie sposób nie zauważyć walki, jaką toczy "Solidarność", o płacę minimalną lub o podniesienie zamrożonych na wiele lat progów pomocy społecznej.

Również wobec Kościoła stawiane są zarzuty mieszania się do polityki. Dzisiaj usłyszeliśmy mocny głos, że "Kościół nie będzie wielkim nieobecnym" w sprawach publicznych. Podobnie, gdy byłem jeszcze szefem, powiedzieliśmy sobie w związku: nie damy sobie zamknąć ust oskarżeniami o mieszanie się do polityki.

Jak pana zdaniem zmieniła się "S" przez ostatnie 30 lat?

Dokładnie tak, jak zmienia się Polska. Związek zawodowy musi być odpowiedzią na zagrożenia w ciągle zmieniającym się otoczeniu. Tworzymy związkową wspólnotę, żeby razem bronić swoich praw, budować poczucie bezpieczeństwa.

Ale 30 lat temu ludzie "Solidarności" mówili: "nikomu nie uda się nas podzielić". Dziś związek grzęźnie w walkach frakcyjnych.

Jest jedna "Solidarność" i o żadnych podziałach nie ma mowy. Na tle sytuacji w kraju i tak jesteśmy oazą spokoju. Ewentualne wewnętrzne różnice zdań załatwiamy w swoim gronie.

Przewodniczący "S" Piotr  Duda w ubiegłym tygodniu po posiedzeniu Komisji Krajowej mówił: "jednej partii nie uda nas się podzielić". Kogo miał na myśli?

Przepraszam, ale nie rozumiem, o co chodzi w tej wypowiedzi. Podczas posiedzenia Komisji Krajowej Piotr Duda już we wstępnym wystąpieniu przeprosił tych, którzy mogli się poczuć dotknięci jego, jak ja to nazywam, nieszczęśliwą wypowiedzią o niezapraszaniu prezesa PiS (na gdańskie obchody rocznicy podpisania Porozumień Sierpniowych  – red.). Specjalne indywidualne zaproszenia, nie licząc Lecha Wałęsy, dostało tylko kilka osób, które mają wyłącznie formalny tytuł do ich osobnego zapraszania. Jarosław Kaczyński w Gdańsku zawsze będzie u siebie.

Wcześniej Piotr Duda zarzucał, że część związkowców chodzi na pasku PiS.

Na Komisji Krajowej mówiono przeciwnie. Jako przykład skrajnie nieprawdziwej publicznej wypowiedzi zacytowano Jerzego Borowczaka (były działacz "Solidarności", poseł PO  – red.), który mówił,  że: "obecne kierownictwo "Solidarności" popiera Platformę Obywatelską".

A więc jest konflikt w "Solidarności", skoro Piotr Duda miał za co przepraszać?

Zrobiło się zamieszanie i narosły nieporozumienia wokół jego wypowiedzi, więc elegancko przeprosił.

Publicznie część związkowców z Wielkopolski, Pomorza, Mazowsza mówiła, że "Solidarność" jest zbyt uległa wobec rządu. Podziela pan tę opinię?

(dłuższa cisza).

Nie odpowiem na to pytanie.

Jakie pana zdaniem stoją  zadania i wyzwania przed związkiem w najbliższym czasie?

Nie tylko z punktu widzenia związku, ale także dalszego rozwoju kraju niesłychanie groźne jest zjawisko zaniku stałego stosunku pracy, zastępowanie go umowami na czas określony, samozatrudnieniem (najczęściej fałszywym) i tzw. umowami śmieciowymi (np. umowa o dzieło – red.).