Dlatego, wnosząc do sądu pozew, powód, czyli pracownik lub pracodawca, ma obowiązek wskazać tę wartość. W sprawach z zakresu prawa pracy, w których przewyższa ona kwotę 50 tys. zł, pobiera się od wszystkich podlegających opłacie pism procesowych opłatę stosunkową lub stałą.
W sprawach, w których wartość przedmiotu sporu jest niższa, pobiera się opłatę podstawową wynoszącą 30 zł wyłącznie od apelacji, zażalenia, skargi kasacyjnej i skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia. Tak więc nie pobiera się w takich sprawach opłaty od pozwu, sprzeciwu od wyroku zaocznego. Również nie pobiera się opłaty kancelaryjnej.
[srodtytul]Rozliczenie przy wniesieniu pisma[/srodtytul]
Opłatę stosunkową należy uiścić przy wniesieniu do sądu pisma podlegającego opłacie, czyli np. pozwu, pozwu wzajemnego, apelacji, zażalenia, interwencji głównej i ubocznej. Jej wysokość to 5 proc. wartości przedmiotu sporu. Jednak nie może być to mniej niż 30 zł i nie więcej niż 100 tys. zł.
Jeśli w chwili wszczęcia postępowania nie da się ustalić wartości przedmiotu sporu, sąd wyznaczy opłatę tymczasową. Określa się ją w granicach od 30 zł do 1 tys. zł. A dopiero w orzeczeniu kończącym postępowanie w I instancji sąd wskaże wysokość opłaty ostatecznej. Jest ona bądź opłatą stosunkową, obliczoną od wartości przedmiotu sporu ustalonej w toku postępowania, bądź opłatą określoną przez sąd. Ta ostatnia wystąpi, jeżeli wartości tej nie udało się ustalić. Wtedy jej ostateczną wysokość sąd określa w kwocie nie wyższej niż 5 tys. zł.