Ministerstwo Środowiska pracuje nad przepisami wykonawczymi dotyczącymi wycinki. Chodzi o projekt rozporządzenia w sprawie kryteriów uznawania tworów przyrody żywej i nieożywionej za pomnik przyrody. Ma ono wejść w życie 17 grudnia 2017 r.
Zgodnie z ustawą o ochronie przyrody gmina może zabronić wycinki na zabytkowej nieruchomości, na terenie przeznaczonym w miejscowym planie pod zieleń lub gdy drzewo jest pomnikiem przyrody. W tym celu wójt, burmistrz, prezydent miasta na prawach powiatu wnosi sprzeciw.
Obecnie brakuje przepisów dokładnie określających, jakie drzewa mogą zostać uznane za pomnik przyrody.
– Dziś o tym, czy drzewo jest pomnikiem przyrody czy nie, rozstrzyga się na podstawie ogólnych przepisów ustawy o ochronie przyrody. Wiele decyzji jest więc bardzo subiektywnych – mówi Ewa Dej-Olszowska, dyrektor Wydziału Kształtowania Środowiska w Urzędzie Miasta w Krakowie.
Teraz to się zmieni. Nowe przepisy wprowadzają jasne zasady, jakie drzewa mogą zostać zakwalifikowane jako pomniki przyrody.
Rozporządzenie umożliwi wnoszenie sprzeciwu od wycinki przez wójta, burmistrza, prezydenta miasta na prawach powiatu, kiedy drzewo będzie odpowiadało wymogom w nim zawartym.
Ustawa o ochronie przyrody przewiduje bowiem, że właściciel działki planuje wyciąć drzewo, musi wnieść zgłoszenie do urzędu gminy (miasta). Następnie urzędnicy przeprowadzają oględziny drzew na jego działce przeznaczonych do wycinki. Potem mają 21 dni od daty oględzin na wniesienie sprzeciwu blokującego wycinkę. Jeśli go nie wniosą, drzewo można ściąć.
Projekt rozporządzenia przewiduje, że decydujące znaczenie będzie miał obwód pnia poszczególnych gatunków drzew mierzony na wysokości 130 cm. Szczegóły te określa załącznik do tego rozporządzenia.
Obwód dębu bezszypułkowego, czerwonego, lipy i platanu musi przekraczać 350 cm. Obwód olszy szarej, sosny czarnej czy grabu zwyczajnego powinien przekroczyć 250 cm. Gdy chodzi o limbę, magnolię – 100 cm, a rokitnika – 50 cm.
Przemysł obronny, kontrakty, przetargi, analizy, komentarze
Za pomnik przyrody mogą być również uznane krzewy o wyjątkowych walorach przyrodniczych, kulturowych, historycznych lub krajobrazowych.
– Obwody te zostały ustalone zgodnie z opiniami dendrologów, a więc załącznik został przygotowany dobrze. Nie powinno być z problemów w praktyce – chwali dyrektor Ewa Dej-Olszowska.
Projekt przewiduje również, że uznanie danego drzewa lub krzewów za pomnik przyrody nie jest obligatoryjne. Za każdym razem to rada gminy (miasta) będzie podejmowała decyzję w sprawie uchwał.
Przepisów rozporządzenia nie będzie się stosować do drzew i krzewów uznanych za pomnik przyrody przed wejściem tych uregulowań w życie.
Projekt dotyczy także ochrony tworów przyrody nieożywionej. Chodzi m.in. o wodospady, źródła wody mineralnej, skały, głazy narzutowe, formy krasowe oraz wiele innych wyróżniających się w skali kraju.
Jednocześnie przepisy projektu przewidują, czym powinny się cechować twory przyrody nieożywionej, by zostały objęte ochroną. Przykładowo wodospad musi się znajdować na znacznej wysokości, a skałki muszą mieć nietypowy skład mineralogiczny.
Etap legislacyjny: uzgodnienia publiczne
