Do rozpoczęcia kampanii dobra każda okazja - komentuje Joanna Parafianowicz

Nie pamiętam własnej uroczystości rozpoczęcia roku szkolnego w pierwszej klasie szkoły podstawowej, ale wnioskując po mojej minie na zdjęciu wykonanym przez rodziców – witałam się z ciekawą przygodą. Kolejne lata nauki nieco zweryfikowały moje nastawienie do placówek edukacyjnych – zwiększając dystans do nich.Pewne jest jednak, że tamten dzień przeżyłam radośnie.

Jako mama trzynastolatka uczestniczyłam już w niejednym rozpoczęciu roku szkolnego. Na tej podstawie śmiało mogę stwierdzić, że dyrektorzy, zwyczajowo otwierający uroczystości, zdają się nie mieć świadomości, że młodzież puści mimo uszu merytorykę – na nic zatem wywody o szczęściu płynącym z faktu, iż uczniowie mogą uczęszczać do szkoły, podczas gdy pokolenie roku 1939 tej możliwości nie miało. Podobnie trudno oczekiwać, że którykolwiek z uczniów zostanie zachęcony do nauki stwierdzeniem, że od jego dzisiejszej postawy zależy jego zawodowe jutro. Jeśli do tej wyliczanki dodać czytanie z kartki, jednostajny tembr głosu i nieakcentowanie żadnego elementu wypowiedzi, oczywiste staje się, iż uroczystość rozpoczęcia roku szkolnego to jeden z najmniej inspirujących momentów w życiu ucznia. Na to byłam przygotowana, prowadząc do szkoły córkę. Nie spodziewałam się zaskoczeń.