Możliwość taką wprowadziły przepisy ustawy z 9 stycznia 2009 r. [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=B61A9D08CFBE1606D2DBFAC1F5AEE35F?id=299847]o koncesji na roboty budowlane lub usługi [/link](samorządy gminne zyskały dodatkową formułę współpracy z podmiotami prywatnymi w zakresie realizacji zadań własnych gminy. Jest nią koncesja na usługi komunalne. W wyniku wyboru operatora infrastruktury gminnej samorząd może przekazać (wraz z infrastrukturą) obowiązek realizacji usług komunalnych podmiotowi prywatnemu.
[srodtytul]Różne aspekty umowy[/srodtytul]
Wydaje się, że ustawa z 9 stycznia 2009 r. o[link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=85E7AF53B91418BEAD5D427022CA765D?id=299847] koncesji na roboty budowlane i usługi [/link](DzU nr 19, poz. 101) najbardziej przystaje do modelu przekazywania zadań komunalnych bez dysponowania w sensie prawno-rzeczowym infrastrukturą komunalną. Nie wdając się w teoretyczne rozważania, można przyjąć, że koncesja na usługi komunalne może być traktowana jako jedna z form szeroko rozumianego partnerstwa publiczno-prywatnego, nie będąc jednocześnie przedmiotem regulacji [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=2372B855AC63F19166D4F0E4EF450BEB?id=299853]ustawy o PPP[/link]. Koncesja na usługi nie stanowi także szczególnego trybu zamówień publicznych.
Jednak w ustawie o koncesjach zostały zawarte główne myśli wskazanych powyżej ustaw, i tak: operator wybierany jest w trybie przetargowym, ale na zasadach opisanych w ustawie o koncesji po zakończeniu dwuetapowego postępowania zostaje mu przekazana infrastruktura komunalna do wyłącznego dysponowania, jednak na czas określony, nie dłuższy niż 15 lat (z zastrzeżonymi wyjątkami). Zatem w ustawie o koncesji, gdy ma ona zastosowanie do usług o charakterze komunalnym, dochodzi do połączenia dwóch koncepcji:
- przekazania infrastruktury na stosunkowo długi czas w porównaniu z innymi cywilnymi umowami (najem, dzierżawa),