Planowanie przestrzenne miast – nadchodzi rewolucja

Do uzgodnień międzyresortowych i konsultacji publicznych trafił projekt nowelizacji ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym opracowany przez ministra infrastruktury i rozwoju.

Jego podstawowym celem jest realizacja postulatów zapisanych w Koncepcji Przestrzennego Zagospodarowania Kraju 2030, czyli m.in. zapobieganie rozlewaniu się miast. Służyć ma temu m.in. skierowanie strumienia inwestycji na tereny już zagospodarowane. A dzięki wprowadzeniu regulacji, które poprzez niwelowanie obecnie występujących barier, w tym barier finansowych, będzie zachęcał gminy do uchwalania planów miejscowych, co przyczyni się do przywracania ładu przestrzennego.

Przekierowanie strumienia inwestycji budowlanych na tereny przygotowane do zabudowy i wyposażone w infrastrukturę techniczną i społeczną

Zamierzenie to zostanie zrealizowane poprzez wprowadzenie mechanizmów zachęcających gminy do uchwalania planów miejscowych. Zmienią się także zasady wydawania decyzji o warunkach zabudowy (WZ). Projekt wprowadza także katalogu zasad planowania nowej zabudowy, wywodzących się z idei tworzenia miasta zwartego i niskoemisyjnego, ładu przestrzennego, efektywnego gospodarowania przestrzenią oraz zachowania walorów ekonomicznych przestrzeni.

Rozwiązania te będą stanowiły swoiste zabezpieczenie interesów inwestorów i procesów inwestycyjnych indywidualnych i publicznych – zwiększy się bezpieczeństwo efektywnej realizacji inwestycji, a także zabezpieczenie interesów użytkowników nowopowstałych budynków mieszkaniowych, w zakresie wygodniejszego dostępu do usług publicznych.

Zwiększenie kontroli społecznej w procesie planowania przestrzeni.

Kolejną zmianą jest wprowadzenie do procesu planowania konsultacji z mieszkańcami na etapie prac planistycznych przed przygotowaniem projektu planu. Umożliwi to lepsze poznanie oczekiwań i potrzeb mieszkańców oraz dostosowanie do nich propozycji planistycznych. Angażowanie społeczności na wczesnych etapach prac zmniejszy ryzyko konfliktów na kolejnych etapach procesów inwestycyjnych.

Wdrażanie dyrektywy INSPIRE - I etap

Celem projektowanej regulacji jest wprowadzenie rozwiązań prawnych służących włączeniu danych planistycznych do infrastruktury informacji przestrzennej.

Wzmocnienie planowego gospodarowania przestrzenią

Realizacja celu nastąpi poprzez wprowadzenie m. in. wymogu oparcia się w procesach planistycznych na planach rozwojowych gminy, prognozach demograficznych, chłonności terenów już przeznaczonych pod zabudowę i częściowo zabudowanych oraz możliwościach realizacji przez gminę infrastruktury technicznej i społecznej, a także poprzez uspójnienie treści decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu z polityką przestrzenną gminy.

Określenie zasad efektywnego gospodarowania przestrzenią, w tym zasad miasta zwartego, niskoemisyjnego, przyjaznego pieszym i rowerzystom

Proponuje się wprowadzenie katalogu podstawowych zasad, które będą uwzględniane w procesie planistycznym i będą sprzyjać racjonalnemu zagospodarowaniu przestrzeni. Jednocześnie wprowadza się rozwiązania prawne w ustawach powiązanych, które urealnią przełożenie zasad planistycznych na praktykę realizacji inwestycji.

Przychody i koszty gmin związane z ich działaniami planistycznymi

Realizacja nastąpi poprzez zrównanie terminu możliwości dochodzenia odszkodowań i opłaty planistycznej, które są związane z wejściem w życie planu miejscowego, oraz modyfikację przepisów ustawy, dotyczących odpowiedzialności odszkodowawczej gminy.

Modyfikacja ta polega na zniwelowaniu obecnego, swoistego automatyzmu przy określaniu odpowiedzialności finansowej gminy za wszelkie treści planu miejscowego, niezależnie od źródła ich pochodzenia oraz faktycznego wystąpienia szkody.

Podniesienie jakości planów miejscowych i usprawnienie procesu ich uchwalania