Tak uznał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 30 marca 2017 r. (3063-ILPP1-1.4512.45.2017.1.MW).
Gmina prowadzi punkt przedszkolny dla dzieci w wieku od 3 do 5 lat oraz oddziały przedszkolne w szkołach podstawowych, w których wychowaniem przedszkolnym objęte są dzieci w wieku od 5 do 6 lat. Do punktu przedszkolnego gminy oraz do jej oddziałów przedszkolnych uczęszczają dzieci będące nie tylko jej mieszkańcami, lecz również innych sąsiednich gmin.
Koszty wychowania przedszkolnego dotyczące dzieci z sąsiednich gmin miały zostać zwrócone gminie przez sąsiednie gminy, których mieszkańcami były dzieci uczestniczące na zajęcia w punktach i oddziałach przedszkolnych prowadzonych przez gminę. Podstawę takich działań gmina upatrywała w art. 79a ust. 2 ustawy o systemie oświaty. Wysokość opłat wychowania przedszkolnego, którymi gmina zamierzała obciążyć sąsiednie gminy, wynikała z ww. ustawy.
Gmina zwróciła się do organu podatkowego z pytaniem czy wychowanie przedszkolne dzieci niebędących mieszkańcami gminy i którego kosztami gmina zamierza obciążać gminy, których mieszkańcami są te dzieci, jest czynnością podlegającą opodatkowaniu VAT, korzystającą ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 lub pkt 26 ustawy o VAT.
Gmina uważała, że wykonując czynności w zakresie wychowania przedszkolnego działa jako organ władzy publicznej realizujący zadania własne oraz zapisy ustawy o systemie oświaty. Nie można zatem uznać, że zwrot kosztów za pobyt dzieci w przedszkolach od innej gminy jest wynagrodzeniem za świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT.