Takie rozwiązanie przewidują przepisy ustawy z 22 stycznia 1999 r. [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=DBF8FB6B1734CE09EF57C5A20282EA81?id=179387]o ochronie informacji niejawnych (tekst jedn. DzU z 2005 r. nr 196, poz. 1631 ze zm.)[/link]. Zgodnie z jej art. 21 ust. 3 właściwą klauzulę (zastrzeżone, poufne, tajne, ściśle tajne) przyznaje osoba upoważniona do podpisania dokumentu lub oznaczenia innego niż dokument materiału. Przy czym uprawnienie do przyznawania, zmiany i znoszenia klauzul tajności przysługuje wyłącznie w zakresie posiadanego prawa dostępu do informacji niejawnych. Oznacza to, że osoba posiadająca prawo wglądu do dokumentów oznaczonych jako poufne nie może dokumentów oznaczyć jako tajne albo ściśle tajne.

Omawiany artykuł w ustępie 3 stanowi ponadto, że osoba, która określoną klauzulę tajności dokumentom nadała, ponosi za swoje czynności odpowiedzialność, a w konsekwencji bez jej zgody klauzula taka nie może zostać zmieniona ani zniesiona. Przepis przewiduje jeden wyjątek. Mianowicie zgodę na odtajnienie dokumentów lub na zmianę klauzuli tajności może wydać bezpośredni przełożony takiej osoby.

Zawyżanie lub zaniżanie klauzuli tajności jest niedopuszczalne. [b]Każde zatem zawyżenie lub zaniżenie klauzuli tajności powinno być notyfikowane albo funkcjonariuszowi, który nieprawidłowo dokument oznaczył, albo jego przełożonemu[/b] (art. 21 ust. 5).

Omawiane przepisy były przedmiotem skargi konstytucyjnej rzecznika praw obywatelskich, który uznał, że ich konstrukcja powoduje ograniczenie dostępu do informacji publicznej poprzez jej nieuzasadnione utajnianie. Trybunał Konstytucyjny ze stanowiskiem RPO się jednak nie zgodził i zaskarżonych przepisów (art. 21 ust. 3 i 5) nie uchylił. [b]W wyroku, który zapadł 15 października 2009 r., TK [/b][b](K 26/08)[/b] stwierdził, że zaskarżone przepisy ustawy o ochronie informacji niejawnych mają charakter kompetencyjny. Odnoszący się do tego, że funkcjonariusz, który przyznał klauzulę, ma wyrażać zgodę na zmianę lub zniesienie klauzuli. Natomiast zasady odpowiedzialności za naruszające prawo nałożenie (zniesienie) klauzuli, obejmujące jej pełny reżim, są określone w innych aktach normatywnych, przede wszystkim w kodeksie karnym. Zarzut, że art. 21 ust. 3 ustawy o ochronie informacji niejawnych nie określa, o jaką odpowiedzialność chodzi, jak ona się kształtuje oraz czy zaniżenie, zawyżenie lub bezprawne utajnienie powoduje jej uruchomienie, jest dowolnie przyjętym założeniem wnioskodawcy, pomijającym zasady systemowej wykładni prawa .