Burmistrz musi znać rozkład jazdy i listę przystanków

Czasem firma posiadająca taką licencję spotka się z odmową, innym razem konieczna będzie zmiana trasy czy częstotliwości kursowania autobusów.

[srodtytul]Z planem i biletami[/srodtytul]

Zanim przedsiębiorca zacznie się starać o otwarcie linii, musi się do tego dobrze przygotować. Taką działalność trzeba bowiem prowadzić zgodnie z zasadami określonymi w art. 18b [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=667698C80EC9469A355A040241C5B02F?id=232414]ustawy o transporcie drogowym (tekst jedn. DzU z 2007 r. nr 125, poz. 874 ze zm.)[/link].

Najważniejsze z nich to:

- przewozy mogą się odbywać wyłącznie autobusami, a te muszą spełniać odpowiednie wymagania techniczne (to znaczy np., że linia nie może być obsługiwana przez małe busy – zabierające do dziewięciu osób łącznie z kierowcą);

- rozkład jazdy musi być dostępny publicznie, przynajmniej na wszystkich wymienionych w nim przystankach i dworcach autobusowych;

- pasażerowie muszą wsiadać i wysiadać tylko na uzgodnionych przystankach;

- opłaty za przejazd są pobierane według cennika, a pasażer otrzymuje bilet (zgodnie z przepisami o kasach fiskalnych);

- cennik znajduje się w każdym autobusie oraz w kasach dworcowych i zawiera także ceny biletów ulgowych (określone m.in. na podstawie [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=54B4D71D36A0EBA8CB7694E36F8F620D?id=167203]ustawy o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego; DzU z 2002 r. nr 175, poz. 1440 ze zm.)[/link];

- w tych samych miejscach pasażerowie mają dostęp do regulaminu określającego warunki obsługi podróżnych, odprawy oraz przewozu osób, bagażu i rzeczy opracowanego przez przewoźnika lub grupę takich przedsiębiorców.

Zanim jednak rozkład autobusów zawiśnie na przystankach, przewoźnik musi wystąpić z wnioskiem o zezwolenie na utworzenie linii regularnej lub regularnej specjalnej (gdy zamierza wozić tylko określoną grupę pasażerów – zazwyczaj pracowników konkretnego przedsiębiorstwa).

[srodtytul]Wniosek z plikiem załączników[/srodtytul]

Dołącza do niego plik dokumentów – przede wszystkim kserokopię licencji na przewozy osób (część urzędów wymaga okazania oryginału przy załatwianiu formalności).

Trzeba też przedstawić potwierdzenie uzgodnienia zasad dotyczących korzystania z przystanków z ich właścicielami bądź zarządzającymi, załączyć wykaz pojazdów, którymi będą wykonywane przewozy (z określeniem liczby miejsc). Przedsiębiorca przedkłada też cennik.

To nie wszystko. Przewoźnik proponuje rozkład jazdy uwzględniający przystanki, godziny odjazdów autobusów, długość linii (w km) i odległości między przystankami, a także schemat trasy z zaznaczonymi przystankami.

Takie badanie jest odpłatne, a kwestie te reguluje [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=42FD1F460137C8929684307FCC858320?id=171875]rozporządzenie w sprawie stawek opłat uiszczanych przez przewoźników drogowych za czynności związane z opracowaniem analizy sytuacji rynkowej w zakresie krajowego regularnego przewozu osób (DzU z 2003 r. nr 232, poz. 2331)[/link]. Czasem na jej przeprowadzenie trzeba dość długo czekać, przepisy nakazują bowiem robienie tego przynajmniej raz w roku i niektóre gminy nie decydują się na to częściej.

Jeszcze więcej wymagań obowiązuje przedsiębiorców, którzy chcą prowadzić międzynarodową linię regularną. Niezbędny jest wówczas m.in. harmonogram czasu pracy i odpoczynku kierowców oraz uzgodnienia zagranicznego rozkładu.

[srodtytul]Na pięć lat[/srodtytul]

Zezwolenie jest wydawane najdłużej na pięć lat. Po upływie tego okresu możliwe jest jego przedłużenie na kolejny pięcioletni okres pod warunkiem, że przewoźnik nie przekraczał swoich uprawnień. W zezwoleniu można dokonywać zmian, trzeba je zgłaszać w ciągu 14 dni od ich powstania, przy niektórych modyfikacjach niezbędna jest zmiana zezwolenia. Dokument może też wygasnąć lub zostać cofnięty.

[srodtytul]Kiedy urząd może odmówić[/srodtytul]

Nawet wtedy, gdy przedsiębiorca złoży wszystkie wymagane dokumenty i spełni niezbędne warunki, musi się liczyć z odmową starosty czy marszałka województwa. Taką możliwość daje im art. 22a ustawy o transporcie. Z pewnością przedsiębiorca spotka się z odmową, gdy pojazdy pozostające w jego dyspozycji nie są w stanie obsłużyć proponowanego przedsięwzięcia.

Odmowy może się też spodziewać, gdy:

- projektowana linia będzie zagrażać już istniejącym liniom obsługiwanym przez więcej niż jednego przewoźnika;

- projektowana linia będzie zagrażać rentowności porównywalnych usług kolejowych;

- przewoźnik, z przyczyn zależnych od niego, nie wykonuje przynajmniej przez siedem dni przewozów na innych obsługiwanych przez siebie liniach;

- przewoźnik nie przestrzega warunków określonych w wydanym pozwoleniu albo wykonuje przewozy niezgodnie z nim.

[srodtytul]W razie awarii[/srodtytul]

Od przepisów dotyczących przewozów regularnych jest istotny wyjątek. Zezwolenie nie jest potrzebne, jeśli mamy do czynienia z klęską żywiołową lub zakłóceniami spowodowanymi np. awarią na trasie kolejowej.

W takich sytuacjach przewoźnik i podmiot, w zastępstwie którego działa linia, obowiązani są jedynie zawrzeć pisemne porozumienie określające warunki i termin wykonywania takich przewozów oraz zgłosić ten fakt właściwemu organowi.

[ramka][b]Uwaga [/b]

Decyzję o wydaniu nowego zezwolenia lub zmiany dotychczasowego na linię o długości do 100 km powinna poprzedzić „analiza sytuacji rynkowej w zakresie regularnego przewozu osób w szczególności w zakresie zwiększenia pojemności pojazdów, częstotliwości ich kursowania, zmiany godzin odjazdów z poszczególnych przystanków”.[/ramka]

[ramka][b]Do kogo po zezwolenie[/b]