Reklama

Roszczenia osób osadzonych w celach – granice

Każdy pobyt w areszcie śledczym czy zakładzie karnym wiąże się naturalnie z pogorszeniem standardu życia, ale co do zasady obejmuje to zwykłe następstwa przymusowej izolacji, a nie zezwolenie na naruszanie innych uprawnień osoby, wobec której stosowana jest represja czy środek zapobiegawczy.

Aktualizacja: 28.10.2017 11:46 Publikacja: 28.10.2017 02:00

Osadzony ma prawo do intymności przy załatwianiu potrzeb fizjologicznych

Foto: Fotorzepa, Marcin Łobaczewski

Arkadiusz Turczyn

Reklama

Uchwałą siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z 18 października 2011 r., sygn. akt III CZP 25/11, udzielając odpowiedzi na pytanie prawne pierwszego prezesa Sądu Najwyższego: „Czy umieszczenie osadzonego w celi o powierzchni mniejszej niż 3 mkw. na jedną osobę narusza dobra osobiste i czy przesłanką zadośćuczynienia, o którym mowa w art. 448 k.c., jest w takim wypadku tylko bezprawność, czy także wina?", przesądzono, że „umieszczenie osoby pozbawionej wolności w celi o powierzchni mniejszej niż 3 mkw. na jednego osadzonego może być wystarczającą przesłanką stwierdzenia naruszenia jej dóbr osobistych. Odpowiedzialność Skarbu Państwa na podstawie art. 448 k.c. za krzywdę wyrządzoną tym naruszeniem nie zależy od winy"(orzecznictwo SN dostępne pod adresem www.sn.pl). Co godne podkreślenia, w sentencji uchwały użyto sformułowania „może stanowić", a nie np. „stanowi". Rozstrzygnięcie to wielokrotnie powoływały sądy powszechne i SN.

Pozostało jeszcze 82% artykułu

Już za 19 zł miesięcznie przez rok

Jak zmienia się świat i Polska. Jak wygląda nowa rzeczywistość polityczna po wyborach prezydenckich. Polityka, wydarzenia, społeczeństwo, ekonomia i psychologia.

Czytaj, to co ważne.

Subskrybuj teraz! Zaloguj się

Reklama