Największe gwiazdy Bauhausu

[srodtytul] Dyrektorzy [/srodtytul]

[b] Water Gropius (1883 – 1969) [/b]

Założyciel Bauhausu – stanowisko dyrektora pełnił od 1919 do 1928. Jego ideą była integracja sztuk plastycznych, rzemiosła oraz planowania przestrzennego. Niemiecki architekt i teoretyk, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli modernizmu. Projektował osiedla, wieżowce i budynki użyteczności publicznej.

Po rezygnacji z prowadzenia Bauhausu, w 1934 r., wyemigrował do Anglii, potem – do USA. Powołany na Uniwersytet Harvarda, został dziekanem wydziału architektury. W 1938 r. otworzył wspólną pracownię z Marcelem Breuerem, w 1945 założył biuro TAC. Był żonaty z Almą Mahler, słynną pięknością, wdową po kompozytorze.

[b]Hannes Meyer (1889 – 1954) [/b]

W Bauhausie nauczał od 1927; dyrektor od 1928. Odwołany w 1930 przez władze Dessau za szerzenie idei komunistycznych.

Szwajcarski architekt i urbanista modernistyczny. Uczył się zawodu murarza i kreślarza. W 1919 otworzył w Bazylei własne biuro architektoniczne. Po odwołaniu z Bauhausu wyjechał do Moskwy, gdzie uczył na Akademii Architektury. Źle widziany przez stalinowskich decydentów, w 1936 wrócił do Szwajcarii. Trzy lata potem został dyrektorem instytutu urbanistyki w Meksyku. Kolejny konflikt spowodował ostateczny powrót do Szwajcarii.

[b]Ludwig Mies van der Rohe (1886 – 1969) [/b]

Dyrektor Bauhausu w Dessau w latach 1930 – 33.

Niemiecko-amerykański architekt i projektant, czołowy przedstawiciel międzynarodowego modernizmu. Projektował biurowce, wille, budynki użyteczności publicznej ze szkła i stali; w 1929 – pawilon Niemiec na światową wystawę w Barcelonie.

Uczył się zawodu murarza. W 1905 r. pojechał do Berlina, gdzie rozpoczął pracę zawodową. Po pierwszej wojnie związał się z ruchem awangardowym. Wyemigrował do USA, został dyrektorem Szkoły Architektury w Chicago. W 1963 – uhonorowany przez prezydenta Kennedy’ego Medalem Wolności.

[srodtytul]Pedagodzy [/srodtytul]

[b]Josef Albers (1888 – 1976) [/b]

Niemiecko-amerykański abstrakcjonista. Malarz, grafik, projektant. Po studiach artystycznych w Berlinie uczył się rzemiosła artystycznego w Essen, Monachium i w weimarskim Bauhausie.

Po skończeniu Bauhausu zaczął uczyć w pracowni witraży, kierował warsztatem meblarskim. W 1933 wyemigrował do USA. Kontynuował idee Bauhausu w dziedzinie wzornictwa na uczelniach w Płn. Karolinie. Marcel Breuer (1902 – 1981)

Architekt i projektant pochodzenia węgierskiego, działający w Niemczech, Anglii i USA. Zapoczątkował przełom w meblarstwie, projektując konstrukcje z rurek stalowych łączonych z tkaniną, drewnem, szkłem. Niektóre meble wedle jego wzorów produkowane są do dziś.

Wykształcony w Bauhausie, jeszcze jako student (od 1925) został kierownikiem pracowni meblarskiej.

Od 1928 pracował w Berlinie, potem w Londynie, Chicago i Nowym Jorku.

[b] Wassily Kandinsky (1866 – 1944) [/b]

Rosyjski malarz, grafik, teoretyk. Pionier abstrakcji od 1910. Po studiach prawniczych w Moskwie wyjechał do Monachium, gdzie rozpoczął edukację malarską. Organizator kilku grup artystycznych, m.in. Der Blaue Reiter. Do Moskwy powrócił w 1918 r., pracował w Komisariacie Oświaty Ludowej. W Bauhausie wykładał w latach 1922 – 33; prowadził kurs malarstwa ściennego, uczył widzenia i rysunku analitycznego.

[b] Paul Klee (1879 – 1940) [/b]

Szwajcarsko-niemiecki grafik, malarz, teoretyk; uzdolniony muzycznie. Związany z różnymi kierunkami, m.in. kubizmem i surrealizmem.

Po studiach w monachijskiej akademii (do 1901) podróżował; w 1906 osiadł w Monachium.

Z Bauhausem związany w latach 1920 – 31: w Weimarze kierował warsztatem witraży, potem warsztatem tkackim; zajął się też nauczaniem podstawowym w zakresie formy, przestrzeni i ruchu.

W 1931 objął katedrę malarstwa na akademii w Düsseldorfie. Po objęciu władzy przez Hitlera, uznany za „artystę zdegenerowanego”, wrócił do Szwajcarii.

[b]László Moholy-Nagy (1895 – 1946) [/b]

Węgierski samouk. Malarz, fotograf, filmowiec, scenograf, autor prac teoretycznych. Fascynowały go abstrakcja i kinetyka. W 1921 r. wyjechał do Berlina. Wystawiał i współpracował z awangardowymi pismami, m.in. z „De Sijl”.

Wykładowca Bauhausu w latach 1923 – 28: prowadził kurs wstępny i kierował warsztatami metalowymi. W 1935 wyemigrował do Londynu; dwa lata później – do Chicago, gdzie założył New Bauhaus (późniejszy Institute of Desin).

[b]Oskar Schlemmer (1888 – 1943) [/b]

Niemiecki malarz, rzeźbiarz, twórca scenografii i układów choreograficznych w eksperymentalnym teatrze Bauhausu; teoretyk. Zafascynowany kubizmem.

Z Bauhausem związany w latach 1920 – 29. Prowadził warsztaty malarstwa ściennego, rzeźby w kamieniu i drewnie. Potem profesor wrocławskiej ASP (1929 – 33) i szkół plastycznych w Berlinie. Odsunięty przez hitlerowców od nauczania, osiadł na południu Niemiec.

[srodtytul] Dyrektorzy [/srodtytul]

[b] Water Gropius (1883 – 1969) [/b]

Pozostało 99% artykułu