Dziś wchodzą w życie nowe przepisy określające wzory trzech rodzajów dokumentów, a mianowicie: oceny wskazującej czas powstania zabytku, jego wyceny oraz potwierdzenia wwozu do Polski.
Dwa pierwsze formularze są uproszczonymi opiniami niezbędnymi do tego, żeby wywieźć zabytek na stałe z Polski. 5 czerwca 2010 r. zostały złagodzone rygory wywozu zabytków z kraju. Tego dnia weszła bowiem w życie nowelizacja ustawy o ochronie zabytków. Wcześniej niezbędne było zaświadczenie wojewódzkiego konserwatora zabytków. Po tej dacie przestało być ono potrzebne. Teraz to funkcjonariusz Służby Celnej lub Straży Granicznej na podstawie m.in. tych dokumentów stwierdza, czy można wywieźć dany zabytek. Dokumenty takie na zlecenie właściciela przygotowuje firma specjalizująca się w obrocie zabytkami albo instytucja kultury. Taka opinia opracowana jest według wzorów zamieszczonych w nowym rozporządzeniu ministra kultury.
Trzeci rodzaj dokumentów, o którym mówi to rozporządzenie, to potwierdzenie wwozu. Jest to dokument urzędowy wystawiony przez organy celne albo Straż Graniczną. Sporządzenie dokumentu odbywa się na żądanie posiadacza zabytku. Zgodnie z art. 59 ust 1 pkt 8 ustawy o ochronie zabytków wwóz zabytku przez osobę posiadającą takie potwierdzenie nie wymaga pozwolenia ministra kultury.
podstawa prawna: rozporządzenie ministra kultury i dziedzictwa narodowego z 18 lutego DzU nr 50, poz. 256
